दोन क्षण.....
मी पाहिले तुला
तु न् पाहिले मला,
चातकाने किती पाहिली वाट
ढ़ग मात्र न् बरसताच गेला!
कळया नुकत्याच उमललेल्या
पहाटेच्या दवाने न्हालेल्या,
तुज़्या ओन्जळित् हव्या होत्या खरया
पहिल्या मी सन्ध्याकाळि कोमेजलेल्या!
छोटासाच मी एक
खऴाऴता आहे झरा,
पारिजातक वाहण्याची होती आस
पाहिला मी रिक्त सडा!
सूर्यसुध्दा थाम्बलेला
चन्द्राच चान्दण प्यायला,
तुला खरच का वेळ नव्हता
मला दोन क्षण पहायला?
Post a Comment Blogger Facebook