व्यक्त झालेली मी..... 

 
तो  असेल  माझ्यासाठी 
मैत्रीचे  स्वस्तिक ,
प्रेमातील  नास्तिक  मी 
होऊन  जाईन  आस्तिक .
 

 कुठेतरी  कधीतरी  तुला
डोळे  भरून  पाहावंसं  वाटत.
पापण्या  मिटता  मिटता 
डोळ्यातला  पाणी  टचकन  खाली  येत .
 

  आयुष्य  कस  असत 
बाभळीच्या  पालवी  सारख  ,
काट्यातच   फुलणार 
अन  काट्यातच  विरणार.
 
आपल्याला  प्रेम  करता  येते
कोणताच  तेढ  न  ठेवता
मग  आपण  ते  व्यक्त  का  करत  नाही
कोणतेच  आढेवेढे  न  घेता ?


पावसासाठी  आम्ही  दोघे 

होतो  एकदम  वेडे ,
चिंब  आम्ही  होऊन  जातो
पडताच  नक्षत्रांचे  सडे .
 


हल्ली  मला  भावनांचा 

थांगच  लागत  नाही ,
क्षणभरही  मनाला   आता
उसंत  मिळत  नाही .
 


माहित  नाही  जगाच्या  लेखी

काय  अर्थाचा  आहे  शब्द  मन ,
माझ्यासाठी  त्याचा  अर्थ
समजून  घेणा  कण  नि  कण .
 


उगवत्या  सूर्याबरोबर  तेजस्वी  स्वप्न 
पाहतात ते    दोघ
रोज  नवे  क्षण  नवे  छंद
पडतात  त्यांना  मोह .


जीवनाचा   धागा  धरता  धरता 

मिळाला  प्रेमाचा  दोरखंड
कदाचित  म्हणूनच  आपलं  प्रेम
राहिला  अजरामर  अखंड .
 
 


कवियेत्री- शर्वरी  कित्तूर

kitshiru@yahoo.com

( आभार अणि शुभेच्छा - मनं माझे )

टिप्पणी पोस्ट करा Blogger

 
Top