मन माझे .....

आपट्याच्या पानाला सोन्याच मोल कां? - मराठी कथा - Dasara Special Marathi Story

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<b><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjAsd3mlsF2RFp6L1rRgCgbIfhDoZm0qgjj8qyfw3SBtjlW8hKN105pJCCTOsSRQVFj60sXrMz9LGCqdRc5SIVAq6d7b_cxOVB-1ZwPJyepNXBlJTkCDGu3duSjSQBwXb8lbeDJ7s1My703wibWo3VenXkcwSb0QgvAK8gC0o-LgQBPPJcxvS138d725Q/s2048/Aapta_(Kannada-_%E0%B2%85%E0%B2%AA%E0%B3%8D%E0%B2%A4%E0%B2%BE)_(2428014528).jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1536" data-original-width="2048" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjAsd3mlsF2RFp6L1rRgCgbIfhDoZm0qgjj8qyfw3SBtjlW8hKN105pJCCTOsSRQVFj60sXrMz9LGCqdRc5SIVAq6d7b_cxOVB-1ZwPJyepNXBlJTkCDGu3duSjSQBwXb8lbeDJ7s1My703wibWo3VenXkcwSb0QgvAK8gC0o-LgQBPPJcxvS138d725Q/s320/Aapta_(Kannada-_%E0%B2%85%E0%B2%AA%E0%B3%8D%E0%B2%A4%E0%B2%BE)_(2428014528).jpg" width="320" /></a></div><br />आपट्याच्या पानाला सोन्याच मोल कां आणि कसं आल ह्याबद्दल कथा सांगितली जाते, ती अशी<br /><br />फार
 फार वर्षापूर्वी वरतंतू नावाचे एक गुरू आपल्या आश्रमात शिष्यांना ज्ञानदान
 करत होते. बराच मोठा शिष्यवर्ग त्यांचेकडे वेदाभ्यास, शास्त्राभ्यास करीत 
होता.<br /><br />एकदा काय झालं. गुरू वरतंतू ह्याचेकडे शिकणाऱ्या त्यांच्या 
एका कौत्स नावाच्या शिष्याने त्यांना विचारले – गुरूजी! तुम्ही आम्हाला 
एवढे ज्ञान दिले. शहाणे केल. त्या बदल्यांत आम्ही तुम्हाला कोणती 
गुरुदक्षिणा द्यावी? त्यावर गुरुवरतंतू म्हणाले, “ बाळ कौत्सा, अरे ज्ञान 
हे दान करायचे असते. त्याचा बाजार किंवा सौदा करायचा नसतो. अरे तुम्ही 
शहाणे झालात, ज्ञानी झालात, हीच माझी गुरुदक्षिणा बरं!”<br /><br />पण कौत्स 
मात्र ऐकेनाच, सारखा मी काय देऊ? असे विचारू लागला मग गुरु म्हणाले, “ मी 
तुला चौदा विद्या शिकवल्या म्हणून तू मला चौदा कोटी सुवर्ण मोहरा दे.” 
कौत्साला वाटलं की आपण एवढं धन सहज कमवू पण प्रत्यक्षांत ते जमेना. मग 
कौत्स रघुराजाकडे गेला आणि त्यांना चौदा कोटी सुवर्ण मोहरांची मागणी 
केली.पण रघुराजाने त्या आधीच आपली सर्व संपत्ती दान केली होती. दारी 
आलेल्या याचकाला परत पाठवायचं नाही म्हणून राजानं कौत्साला तू तीन दिवसांनी
 ये असं सांगितलं.<br /><br />रघुराजानं कुबेराकडे वसुलीसाठी निरोप पाठवला. धन 
येईना, मग रघुराजाने युद्धची तयारी केली. ही वार्ता इंद्राला कळली. इंद्र 
घाबरला त्यानं कुबेराला रघुराजाच्या नगरीच्या वेशीवर असणाऱ्या आपट्याच्या 
वृक्षांवर सुवर्णमुद्रांचा पाऊस पाडायची आज्ञा दिली. दुसरे दिवशी रघुराजाला
 त्या सुवर्ण मुद्रांच्या पावसाची गोष्ट कळली. त्यानं स्वतः ती मुद्रांचा 
ढीग पहिला. दारी आलेल्या कौत्साला हवं तेवढं धन घे म्हटलं पण त्याने 
गुरुदक्षिणे पुरतेच धन घेतले. बाकीच्या सर्व सुवर्णमुद्रा राजानं प्रजेला 
वाटल्या. लोकांना आपट्याच्या झाडाखाली ते धन मिळालं तो दिवस दसऱ्याचा होता.<br /><br />त्या
 प्रसंगाची आठवण म्हणून आपट्याच्या पानाला ह्या दिवशी सोनं म्हणून 
देतात-घेतात. ह्या दिवशी शस्त्र पूजा सुद्धा करतात. पाटीवर सरस्वती काढून 
तिची पूजा करतात. पराक्रमाचा आनंद देण्या-घेण्याचा परस्परांत प्रेम 
वाढवण्याचा हा एक दिवस सुंदर सण-दसरा.</b><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<b><br />आंतरजालावरून साभार <span class="sew3k9crkmdlymf"></span><span class="sew3k9crkmdlymf"></span></b></div>

आपट्याच्या पानाला सोन्याच मोल कां? - मराठी कथा - Dasara Special Marathi Story

आपट्याच्या पानाला सोन्याच मोल कां आणि कसं आल ह्याबद्दल कथा सांगितली जाते, ती अशी फार फार वर्षापूर्वी वरतंतू नावाचे एक गुरू आपल्या आश्रमात ...

केळीचे पान मधून का विभागले गेले आहे? - श्रीराम हनुमंताची रोचक कथा | Banana Leaf Marathi Story Shri Ram & Hanuman

<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimOEvLymG64jfcg_P8Bz50E7vEnPRJVt-YitypkjmtUdOWeN3WLejv-iv_bSiSDvQmmq_T3OgKLMdyWfNzqQq9SOCSRAYo90rJ7ZRpNrAf9kybmzohaJ1aOhUKfeYn-dTi6Z3zSBnWs6_d_VeXRmu0H_pzPo5VJSHw8KPSMn7L2pMcr86S5FM9Ov4/s898/%E0%A4%B6%E0%A5%8D%E0%A4%B0%E0%A5%80%E0%A4%B0%E0%A4%BE%E0%A4%AE%20%E0%A4%B9%E0%A4%A8%E0%A5%81%E0%A4%AE%E0%A4%82%E0%A4%A4%E0%A4%BE%E0%A4%9A%E0%A5%80%20%E0%A4%B0%E0%A5%8B%E0%A4%9A%E0%A4%95%20%E0%A4%95%E0%A4%A5%E0%A4%BE.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="898" height="214" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimOEvLymG64jfcg_P8Bz50E7vEnPRJVt-YitypkjmtUdOWeN3WLejv-iv_bSiSDvQmmq_T3OgKLMdyWfNzqQq9SOCSRAYo90rJ7ZRpNrAf9kybmzohaJ1aOhUKfeYn-dTi6Z3zSBnWs6_d_VeXRmu0H_pzPo5VJSHw8KPSMn7L2pMcr86S5FM9Ov4/s320/%E0%A4%B6%E0%A5%8D%E0%A4%B0%E0%A5%80%E0%A4%B0%E0%A4%BE%E0%A4%AE%20%E0%A4%B9%E0%A4%A8%E0%A5%81%E0%A4%AE%E0%A4%82%E0%A4%A4%E0%A4%BE%E0%A4%9A%E0%A5%80%20%E0%A4%B0%E0%A5%8B%E0%A4%9A%E0%A4%95%20%E0%A4%95%E0%A4%A5%E0%A4%BE.jpg" width="320" /></a></div><br /><p><br /></p><p>केळीच्या पानांच्या वाटपाची ही कथा हनुमानजींच्या भगवान श्रीरामावरील भक्तीचे एक अद्वितीय उदाहरण आहे. लंकेच्या विजयानंतर भगवान राम हनुमानजी आणि संपूर्ण वानरसेनेसह अयोध्येला पोहोचले. या आनंदात एक मोठी मेजवानी आयोजित करण्यात आली होती, ज्यामध्ये संपूर्ण माकड सैन्याला आमंत्रित करण्यात आले होते. सुग्रीवजींनी माकडांना समजावले - आम्ही येथे पाहुणे आहोत. माकडांना लोक असभ्य म्हणू नयेत म्हणून प्रत्येकाला इथे खूप सौजन्य दाखवावे लागते. माकडांनी आपल्या जातीचा सन्मान राखण्यासाठी दक्ष राहण्याचे वचन दिले. एका माकडाने सुचवले, 'आम्ही विनम्र राहण्याचा सर्वतोपरी प्रयत्न करू, पण आमच्याकडून कोणतीही चूक होऊ नये म्हणून आम्हाला मार्गदर्शनाची गरज आहे. तुम्ही एखाद्याला आमचा नेता बनवा, जो आम्हाला मार्गदर्शन करत राहील. आमच्यावर लक्ष ठेवा आणि जर माकडे एकमेकांशी भांडू लागली तर तुम्ही त्यांना रोखू शकता.</p><br />हनुमानजी पुढारी झाले. सणाच्या दिवशी हनुमानजी सर्वांच्या बसण्याची व्यवस्था पाहत होते. व्यवस्था सुरळीत करून त्यांनी श्रीरामाला गाठले. श्रीरामांनी हनुमानजींना आत्मीयतेने सांगितले, 'हनुमानजी, तुम्हीही माझ्यासोबत बसा आणि जेवा.' एकीकडे परमेश्वराची इच्छा होती. दुसरीकडे, परमेश्वराबरोबर भोजन केल्याने परमेश्वराचा आदर कमी होऊ नये, असा विचार आहे. हनुमानजी अडचणीत आले. त्याला स्वामींच्या बरोबरीने बसायचे नव्हते. भगवंतांच्या भोजनानंतरच प्रसाद घ्यायचा होता. याशिवाय बसायला जागा उरली नव्हती आणि जेवणासाठी थाळी म्हणून वापरण्यासाठी केळीचे पानही उरले नव्हते.<br /><br />भगवान श्रीरामांनी हनुमानजींच्या मनातील शब्द जाणले. त्याने पृथ्वीला हनुमानजी आपल्या शेजारी बसतील एवढी जमीन वाढवण्याचा आदेश दिला. परमेश्वराने एक जागा केली, परंतु केळीचे दुसरे पान केले नाही. ते हनुमानजींना म्हणाले, 'तुम्ही मला पुत्रासारखे प्रिय आहात. तू माझ्या ताटात (केळीच्या पानात) खा.<br /><br />यावर श्री हनुमानजी म्हणाले, 'भगवान, मला तुमच्या बरोबरीची इच्छा कधीच नव्हती. सेवक बनून जे सुख मिळते, ते बरोबरीने मिळणार नाही. त्यामुळे मी तुमच्या ताटात जेवू शकत नाही.'' श्रीराम अयोध्येतील सर्व लोकांसमोर वानर जातीचा आदर वाढवण्यासाठी म्हणाले, ''हनुमान माझ्या हृदयात वास करतो. हनुमानाची पूजा करणे म्हणजे माझीच पूजा करणे. हनुमानाची नाही तर कोणी माझी पूजा केली तर ती पूजा पूर्ण होणार नाही.'<br /><br />तेव्हा श्रीरामांनी उजव्या हाताच्या मधल्या बोटाने केळीच्या पानाच्या मध्यभागी एक रेषा काढली, ज्यामुळे पान जोडून त्याचे दोन भाग झाले. अशा रीतीने भक्त आणि देव दोघांच्याही भावनांचा मान राखला गेला .श्रीरामाच्या कृपेने केळीच्या पानाचे दोन भाग झाले. केळीची पाने अन्न देण्यासाठी सर्वात शुद्ध मानली जातात. आजही केळीच्या पानांचा उपयोग शुभ कार्यात देवांना अन्न अर्पण करण्यासाठी केला जातो..!!<div><br />  <img alt="🙏🏽" aria-label="🙏🏽" class="an1" data-emoji="🙏🏽" loading="lazy" src="https://fonts.gstatic.com/s/e/notoemoji/15.0/1f64f_1f3fd/32.png" /><img alt="🙏" aria-label="🙏" class="an1" data-emoji="🙏" loading="lazy" src="https://fonts.gstatic.com/s/e/notoemoji/15.0/1f64f/32.png" /><img alt="🙏🏼" aria-label="🙏🏼" class="an1" data-emoji="🙏🏼" loading="lazy" src="https://fonts.gstatic.com/s/e/notoemoji/15.0/1f64f_1f3fc/32.png" /> जय जय श्री राम <img alt="🙏🏾" aria-label="🙏🏾" class="an1" data-emoji="🙏🏾" loading="lazy" src="https://fonts.gstatic.com/s/e/notoemoji/15.0/1f64f_1f3fe/32.png" /><img alt="🙏" aria-label="🙏" class="an1" data-emoji="🙏" loading="lazy" src="https://fonts.gstatic.com/s/e/notoemoji/15.0/1f64f/32.png" /> <img alt="🙏🏿" aria-label="🙏🏿" class="an1" data-emoji="🙏🏿" loading="lazy" src="https://fonts.gstatic.com/s/e/notoemoji/15.0/1f64f_1f3ff/32.png" /> </div><div><br clear="all" /><div><div class="gmail_signature" data-smartmail="gmail_signature" dir="ltr"><div dir="ltr"><span style="font-size: x-small;">आंतरजालावरून साभार - आभार - लेखक / कवी</span></div></div></div></div>

केळीचे पान मधून का विभागले गेले आहे? - श्रीराम हनुमंताची रोचक कथा | Banana Leaf Marathi Story Shri Ram & Hanuman

केळीच्या पानांच्या वाटपाची ही कथा हनुमानजींच्या भगवान श्रीरामावरील भक्तीचे एक अद्वितीय उदाहरण आहे. लंकेच्या विजयानंतर भगवान राम हनुमानजी आ...

रामभक्त हनुमान .......Hanuman Jayanti Special Marathi Katha story

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="background-color: #660000; color: #e69138; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="background-color: #660000; clear: both; color: #e69138; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjH9H_dPDh4FOgBiPQ82nMoODyJIZmLNwzzFdrhjZpTvkeOxtKLjB_VQG0S4bCxR63CY-VzaTg2nX91rCqYFL0-U4SGyHg0kR2GiOlc8CTpel4EeIV-QQU7vlh8dlCzYNelG-kl2JxUHWU/s1600/Hanuman_jayanti_katha_marathi.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjH9H_dPDh4FOgBiPQ82nMoODyJIZmLNwzzFdrhjZpTvkeOxtKLjB_VQG0S4bCxR63CY-VzaTg2nX91rCqYFL0-U4SGyHg0kR2GiOlc8CTpel4EeIV-QQU7vlh8dlCzYNelG-kl2JxUHWU/s400/Hanuman_jayanti_katha_marathi.png" width="400" /></a></div>
<div style="background-color: #660000; color: #e69138; text-align: center;">
<br /></div>
<div style="background-color: #660000; color: #e69138; text-align: center;">
<span style="font-size: small;">एकदा सीता कपाळावर शेंदूर लावत होती. <br />
हनुमानाने ते बघितले आणि तिला  प्रश्न विचारला, <br />
`सीतामाई, तू प्रतिदिन हा शेंदूर का लावतेस ?' <br />
तेव्हा  सीतेने सांगितले, `मी हा शेंदूर लावते; <br />
कारण त्यामुळे तुमच्या स्वामींचे  म्हणजे श्रीरामाचे आयुष्य वाढते.' <br />
हे ऐकल्यावर हनुमानाला वाटले की, <br />
नुसत्या  कपाळावर शेंदूर लावल्यावर श्रीरामाचे आयुष्य वाढते, <br />
तर आपण सगळया अंगाला  शेंदूर लावूया.<br />
मग मारुतीने शेंदूर घेतला आणि आपल्या सर्व अंगाला फासला.  <br />
तेव्हापासून मारुतीचा रंग शेंदरी झाला.     <br />
<br />
<b>तात्पर्य : </b>मुलांनो, या गोष्टीवरून  आपल्याला काय शिकायला मिळाले ? <br />
मारुति हा श्रीरामाचा भक्त होता. त्याचे  रामावर फार प्रेम होते. <br />
रामासाठी काय वाटेल ते करायला तो सिद्ध होता.  <br />
म्हणूनच श्रीरामाचा सगळयात जवळचा भक्त मारुति होता. <br />
आपणसुद्धा सेवा करायला  पटकन पुढे आलो, तर देवाची लाडकी मुले होऊ.<br />
<br />
</span></div>
<div style="background-color: #660000; color: #e69138; text-align: center;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-size: xx-small;">आंतरजालावरून साभार - ई-मेल फॉरवर्ड - आभार - लेखक / कवी</span></span></div>
<div style="background-color: #660000; color: #e69138; text-align: center;">
<span style="font-size: small;"><br />
</span></div>
</div>

रामभक्त हनुमान .......Hanuman Jayanti Special Marathi Katha story

एकदा सीता कपाळावर शेंदूर लावत होती. हनुमानाने ते बघितले आणि तिला प्रश्न विचारला, `सीतामाई, तू प्रतिदिन हा शेंदूर का लावतेस ?'...

होळी महात्म कथा - होळी म्हणजे वाईट विचारांचे दहन - Happy Holi Story & Importance

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="background-color: #fff2cc; color: #38761d;">
<span style="font-size: small;"><b>होळी हा  देशभर रंगांचा सण म्हणून ओळखला जात असला तरी महाराष्ट्रात त्याचे महत्त्व  वेगळे आहे. ग्रामीण भागात शिमगा या नावाने ओळखला जाणार्‍या सणामागे एक  आख्यायिका आहे. </b></span></div>
<div style="background-color: #fff2cc; color: black;">
<span style="font-size: small;"><b><br />
</b></span></div>
<div class="separator" style="background-color: #fff2cc; clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: small;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZzauuWGeLw-x85gehJxZzie4fnDjo3aBcoBOPMQqOtET3dmbjeMfj2CjQtDgl181rNRdsBJ48pBkbvaIuaZYOpTCHbqw5_T3lg6rMMB1TZtVOAri_2iGaQmGBTzl5iY1dA-idLge8VtA/s1600/25.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZzauuWGeLw-x85gehJxZzie4fnDjo3aBcoBOPMQqOtET3dmbjeMfj2CjQtDgl181rNRdsBJ48pBkbvaIuaZYOpTCHbqw5_T3lg6rMMB1TZtVOAri_2iGaQmGBTzl5iY1dA-idLge8VtA/s320/25.jpg" width="231" /></a></span></div>
<div style="background-color: #fff2cc; color: purple;">
<span style="font-size: small;"><b>पूर्वी राक्षसकुळात हिरण्यकश्यपू नावाचा राक्षस  होता. तो स्वत:ला श्रेष्ठ समजत असे. देवतांविषयी त्याला अतिशय तिरस्कार  होता. त्याला प्रल्हाद नावाचा मुलगा होता. प्रल्हाद बालपणापासून विष्णूचा  (नारायणाचा) परमभक्त होता. प्रल्हाद दिवस-रात्र विष्णूच्या नावाचे नामस्मरण  करीत असे. नेमके हेच हिरण्यकश्यपूला मान्य नव्हते. त्यामुळे त्याने  प्रल्हादाला त्यापासून परावृत्त करण्याचा प्रयत्न केला. परंतु,  प्रत्येकवेळी तो अयशस्वी ठरला. अखेरीस कंटाळून हिरण्यकश्यपूने आपल्याच  मुलाचा वध करण्याचा निर्णय घेतला. या कामात त्याने आपल्या बहिणीची मदत  घेतली. होलिका हे तिचे नाव. ती राक्षसीप्रवृत्तीची आणि क्रूर होती. तिला  अग्नीचे भय नव्हते. अग्नीपासून तिला कोणताच त्रास होत नव्हता. म्हणून  हिरण्यकश्यपूने लाकडाची चिता रचली. त्यावर होलिकेला बसविले. आणि तिच्या  मांडीवर प्रल्हादाला बसविले. परंतु, प्रल्हादाच्या भक्तिसाधनेमुळे उलटेच  घडले. होलिका जळून खाक झाली. आणि विष्णू भक्त असल्यामुळे प्रल्हादाला  काहीही झाले नाही. त्याच्या भक्तीने प्रसन्न होऊन विष्णूने खांबातून नृसिंह  रूपाने हिरण्यकश्यपूचा वध केला. </b></span></div>
<div style="background-color: #fff2cc; color: purple;">
<span style="font-size: small;"><b><br />
</b></span></div>
<div class="separator" style="background-color: #fff2cc; clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: small;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgBxseu5JOU1dIqVGdkexkXqYhvebOoBXkjYH8rmPTswzFQ-N570-Qcnsjg1e4TwgNq4bHsXAPOq_9WT88xVK_yC4dhGwrHVlVuGsIsTyxzix6d3xt3RQzhq7g3GYfu6zwpFcj7Ll1zQ5Q/s1600/20.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgBxseu5JOU1dIqVGdkexkXqYhvebOoBXkjYH8rmPTswzFQ-N570-Qcnsjg1e4TwgNq4bHsXAPOq_9WT88xVK_yC4dhGwrHVlVuGsIsTyxzix6d3xt3RQzhq7g3GYfu6zwpFcj7Ll1zQ5Q/s320/20.jpg" width="256" /></a></span></div>
<div style="background-color: #fff2cc; color: purple;">
<span style="font-size: small;"><b>थोडक्यात होलिका वाईट प्रवृत्तीची  असल्यामुळे तिचा अंतही जळून म्हणजेच वाईट पद्धतीने झाला. त्यामुळे वाईट  आचार-विचारांना तिलांजली देणे आणि आपल्या मनातील वाईट विचारांना  होळीप्रमाणे आगीत जाळून राख करावी हाच होळी साजरे करण्यामागचा उद्देश आहे.  या दिवशी वाईट गोष्टींचा त्याग करून चांगल्या गोष्टींचा संकल्प करा  जेणेकरून आपले संपूर्ण वर्ष सुख-समाधानाचे जाईल. </b></span></div>
<div style="background-color: #fff2cc; color: purple;">
<span style="font-size: small;"><b><br />
</b></span></div>
<div style="background-color: #fff2cc; color: purple;">
<span style="font-size: small;"><b>होलिकेचा जळून अंत झाला तो दिवस फाल्गुन शुद्ध पौर्णिमा असल्याने दरवर्षी त्यादिवशी होळी उत्सव मोठ्या उत्साहाने साजरा करतात. </b></span></div>
<div style="background-color: #fff2cc; color: black;">
<span style="font-size: small;"><b><br />
</b></span></div>
<div style="background-color: #fff2cc; color: #b45f06;">
<span style="font-size: small;"><b>महाराष्ट्रात  देखील होळी उत्सव आंनदाने, उत्साहाने साजरे करतात. आदल्या दिवसापासूनच  होळी दहनासाठी लाकडे, झाडाच्या फांद्या जमविल्या जातात. काही ठिकाणी ही  लाकडे चोरूनही आणली जातात. त्यावर रंगबिरंगी कपड्याचे तुकडे बांधले जातात.  सर्वजण झाडाच्या त्या फांदीला कापडाचा एक तुकडा बांधतो. ती फांदी  कपड्यांच्या तुकड्यांनी पूर्णपणे झाकली जाते, नंतर तिला सार्वजनिक ठिकाणी  गाडले जाते. त्याच्यावर गवत, वाळलेली लाकडे, गवर्‍या, केळी, इतर फळे रचले  जातात. मुहूर्तावर होळीचे पूजन करून मुख्यत: पुरणपोळीचा नैवैद्य दाखविला  जातो. नंतर होळीचे दहन केले जाते. दहन करताना 'होळी रे होळी पुरणाची  पोळी...' अशी घोषणाबाजी केली जाते. </b></span></div>
<div class="separator" style="background-color: #fff2cc; clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: small;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg1Al14lPPqdgnPh5SOVY_Il7KSgP9X_8dfeoNUiHxWzoB6d1CT3kAI_NjbDDUnLWKPqfum4ied-gg7SVHIuX46tPQTGZ13NLw6CUpvom2fV9opkHlqXnBvrsjzQunF_tkYyDKWprwi7F8/s1600/1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg1Al14lPPqdgnPh5SOVY_Il7KSgP9X_8dfeoNUiHxWzoB6d1CT3kAI_NjbDDUnLWKPqfum4ied-gg7SVHIuX46tPQTGZ13NLw6CUpvom2fV9opkHlqXnBvrsjzQunF_tkYyDKWprwi7F8/s1600/1.jpg" /></a></span></div>
<div style="background-color: #fff2cc; color: #b45f06;">
<br /></div>
<div style="background-color: #fff2cc; color: #3d85c6;">
<span style="font-size: small;"><b><br />
</b></span></div>
<div style="background-color: #fff2cc; color: #3d85c6; text-align: left;">
<span style="font-size: small;"><b>अशी हि होळी सर्वांना सुख समृद्धीची आणि भरभराटीची जावो ..</b></span></div>
<div style="background-color: #fff2cc; color: #3d85c6; text-align: left;">
<span style="font-size: small;"><b>सर्वांना होळीच्या आणि धुलीवंदनाच्या हार्दिक शुभेच्छा !!! </b></span></div>
<div style="background-color: #fff2cc; color: #3d85c6; text-align: left;">
<br /></div>
</div>

होळी महात्म कथा - होळी म्हणजे वाईट विचारांचे दहन - Happy Holi Story & Importance

होळी हा देशभर रंगांचा सण म्हणून ओळखला जात असला तरी महाराष्ट्रात त्याचे महत्त्व वेगळे आहे. ग्रामीण भागात शिमगा या नावाने ओळखला जाणार्‍या ...

पहिला वेलेन्टाइन - First Valentine - Short Sweet Love Story :)

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="color: #4c1130;"><b><span style="font-size: small;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhdTGNjw_WIZVtQx-xG2VgXHf_hiX8qs8doGdyKf6xAgZ0JzGFMFOK5gXp2CHu3jUvYijAhap-EezYVMKh-j5noUSnHMj0Wk6piQ_P0OuPegRnZslB3iYmp7VAuVUJ9Wojfj0zRmTyhDWA/s1600/give+flower.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="276" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhdTGNjw_WIZVtQx-xG2VgXHf_hiX8qs8doGdyKf6xAgZ0JzGFMFOK5gXp2CHu3jUvYijAhap-EezYVMKh-j5noUSnHMj0Wk6piQ_P0OuPegRnZslB3iYmp7VAuVUJ9Wojfj0zRmTyhDWA/s320/give+flower.jpg" width="320" /></a></span></b></span></div>
<span style="color: #4c1130;"><b><span style="font-size: small;"><br />अजूनही आठवतोय मला तो पहिला वेलेन्टाइन ...!<br />ज्या दिवशी आम्ही दोघे पहिल्यांदा भेटलो होतो..!<br /><br />तिला भेटण्याच्या आतुरते मध्ये मला त्या<br />आदल्या रात्री झोपच आली नाही<br />कधी एकदाची ती रात्र संपते... आणि <br />सकाळ होते.. आणि कधी एकदाचा<br />मी तिला भेटायला जातोय असं मला झाले होते.!<br /><br />सकाळ झाली मी उठलो, आंघोळ केली..!<br />फुटलेल्या आरशा समोर उभा राहून जुना पण,<br />स्वछ असा ड्रेस मी घातलेला होता..!<br />केस व्यवसित करून तयार झालो.<br />आदल्या दिवशी मित्राकडून,<br />आणलेली सेंट ची अर्धी बॉटल मी,<br />माझ्या कपड्यावर ओतली.<br /><br />तेवढ्यातच आई ने आवाज दिला,<br />नाश्ता तयार आहे खावून जा.,<br />आईला मला नाश्ता नको असे,<br />बोलत मी खिशामध्ये हाथ घातला,<br />बघतो तर काय माझाकडे,<br />फक्त दोनच रुपये होते,<br /><br />मी आईला कॉलेजची फी भरण्यासाठी ,<br />५० रुपये मागितले तर तिने नकार दिला,<br />मी तसाच निराश होवून निघालो,<br />जाता जाता शेजाऱ्यांच्या बागेतील,<br />एक लाल गुलाबाचे फुल चोरून घेतले.<br />कधीही लवकर कॉलेजला न जाणारा मी,<br />आज मात्र सगळ्याच्या अगोदर आलो होतो.<br /><br />तिला भेटण्याचा एक एक क्षण,<br />जवळ जवळ येत होता तस-तशी,<br />माझा मनातली भीती वाढतच जात होती,<br />पण आज मी निचय करूनच आलो होतो की,<br />आज तिला विचारल्याशिवाय जायच नाही.<br /><br />सकाळचे ८ वाजले ती ठरलेल्या वेळेप्रमाणे आली,<br />नि माझा समोर येवून उभी राहिली.<br />मी घाबरत घाबरत तिला गुड मोर्निंग बोललो,<br />तिने पण मला गुड मोर्निंग केले.<br />तेव्हा कुटे तरी मला थोडेसे बरे वाटले,<br /><br />नंतर मी तिला बोललो ,<br />मला तुला काही तरी सांगायचे आहे,<br />ती लाजत लाजत बोली "बोल"<br />मी डोळे मिटून धीर धरून तिला<br />आय लव यु ...! म्हटलं.<br /><br />तसं तिने खाली वाकून sandal,<br />पकडणार एवढ्यातच मी तीचापासून,<br />दूर अंतरावर गालावरती हाथ ठेवून उभा,<br />राहिलो पण ती sandal ची पट्टी लावत ,<br /><br /><br />मला सेम टु यु...!!! म्हणाली. :)</span></b></span><br />
<br />
<span style="font-size: xx-small;"><span style="color: #4c1130;"><b><br />आंतरजालावरून साभार - ई-मेल फॉरवर्ड - आभार - लेखक / कवी</b></span></span></div>

पहिला वेलेन्टाइन - First Valentine - Short Sweet Love Story :)

अजूनही आठवतोय मला तो पहिला वेलेन्टाइन ...! ज्या दिवशी आम्ही दोघे पहिल्यांदा भेटलो होतो..! तिला भेटण्याच्या आतुरते मध्ये मला त्या आदल्या र...

स्वतःवर प्रेम करायला शिका - १४ फेब्रुवारी 'व्हॅलेण्टाईन डे' विशेष

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div style="background-color: #ffd966; color: black;"><br />
</div><div class="separator" style="background-color: #ffd966; clear: both; color: black; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1PX2GWCCOqerzNyGj42EdpBpJQvpyLtlCZjuNzbAEI5WvgmMkJwsCvqGELoaXZfg3onxaPOhyuTJ1x66lTzh4eEW2O1hyphenhyphen8B932O7WEQxVmNar5sGaw-Zflx92IYLFnYA9VPMMwffPVPc/s1600/valentines-day-beautiful-story-marathi.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1PX2GWCCOqerzNyGj42EdpBpJQvpyLtlCZjuNzbAEI5WvgmMkJwsCvqGELoaXZfg3onxaPOhyuTJ1x66lTzh4eEW2O1hyphenhyphen8B932O7WEQxVmNar5sGaw-Zflx92IYLFnYA9VPMMwffPVPc/s1600/valentines-day-beautiful-story-marathi.jpg" /></a></div><div style="background-color: #ffd966; color: black;">     १४ फेब्रुवारी जवळ आला की आमच्या शेजारी राहाणार्‍या दादाची 'तयारी' सुरू होते.</div><div style="background-color: #ffd966; color: black;">नवे कपडे. नव्या आयडिया. काय काय खरेदीही सुरू असते !</div><div style="background-color: #ffd966; color: black;">सगळे जण त्याला चिडवतात; पण त्याच्या तोंडावर नाही हं. आम्हीपण त्याची मुद्दाम फिरकी घेतो. वेड घेऊन पेडगावला जातो. त्याला वाटतं आम्हाला काही कळतच नाही. १४ फेब्रुवारी म्हणजे 'व्हॅलेण्टाईन डे' हे काय आम्हाला माहीत नाही? यालाच 'प्रेम दिवस'ही म्हणतात ना? कॉलेजात या दिवशी खूप गर्दी असते. पोलिसांनाही बोलवावं लागतं म्हणे !</div><div style="background-color: #ffd966; color: black;"><br />
</div><div style="background-color: #ffd966; color: black;">आमचे सर सांगतात, <b>अगोदर स्वतःवर प्रेम करायला शिका, म्हणजे इतरांवरही आपण आपोआप प्रेम करायला लागतो. </b> </div><div style="background-color: #ffd966; color: black;"> आपल्या स्वतःच्या गोष्टी तरी आपण प्रेमानं करतो का? आपली स्वच्छता, कपडे, अभ्यास, शिस्त..</div><div style="background-color: #ffd966; color: black;">खरं तर प्रेम ही किती सोपी गोष्ट. साधं प्रेमानं बोललं तरी खूप काही साध्य होतं.</div><div style="background-color: #ffd966; color: black;">आपण बोलतो प्रत्येकाशी प्रेमानं? भाऊ-बहीण, मित्र, मैत्रिणी, शिक्षक, शेजारी..</div><div style="background-color: #ffd966; color: black;">रोज कितीतरी जणांशी आपला संबंध येतो. आपल्याकडे रोज येणारे दूधवाले काका, कामावाल्या मावशी, रिक्षावाले काका.. या सगळ्यांशी आहेत आपले प्रेमाचे संबंध?</div><div style="background-color: #ffd966; color: black;">दादाच्या 'प्रेम दिवसा'च्या तयारीचं जाऊ द्या..</div><div style="background-color: #ffd966; color: black;"><br />
</div><div style="background-color: #ffd966; color: black;"><b>आपण आपलं रोजच प्रत्येकाशी प्रेमानं बोलत जाऊ. आपला राग आवरायला शिकू. दुसर्‍याला मदत करू. आपण दुसर्‍याशी प्रेमानं वागलं की इतरही आपल्याशी प्रेमानं वागतील. आपल्यासाठी प्रत्येकच दिवस मग 'प्रेम दिवस' होईल !</b></div><div style="background-color: #ffd966; color: black;"><b>त्यासाठी वेगळा दिवस साजरा करायची वेळच आपल्यावर येणार नाही ! :)</b></div><div style="background-color: #ffd966; color: black;"><br />
</div><div style="background-color: #ffd966; color: black;"><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-size: 13.3px;"></span></div><div style="background-color: #ffd966; color: black; margin: 0pt 0pt 8px;"><div style="margin: 0pt;"><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-size: 13.3px;"><span style="font-size: xx-small;"><span class="Yd"><span class="ze"> </span></span></span><span style="font-size: xx-small;"><span class="Yd"><span class="ze">आंतरजालावरून साभार </span></span></span><span style="font-style: italic;"><span style="font-size: xx-small;">- ई-मेल फॉरवर्ड - आभार - लेखक / कवी <br />
</span></span></span></div><div style="margin: 0pt;"><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-size: 13.3px;"><br />
</span><br />
<span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-size: 13.3px;"><span style="font-style: italic;"><span style="font-size: xx-small;"></span></span></span></div><div style="margin: 0pt;"><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-size: 13.3px;"><span style="font-style: italic;"><span style="font-size: xx-small;"></span></span><span style="font-family: verdana,sans-serif;"></span></span></div></div><div style="background-color: #ffd966; color: black;"></div></div>

स्वतःवर प्रेम करायला शिका - १४ फेब्रुवारी 'व्हॅलेण्टाईन डे' विशेष

१४ फेब्रुवारी जवळ आला की आमच्या शेजारी राहाणार्‍या दादाची 'तयारी' सुरू होते. नवे कपडे. नव्या आयडिया. काय काय खरेदीही सुरू असते...

कुंतीचे वाण - हळदीकुंकू कथा - Kuntiche Vaan - Story on Haladi Kunku Ceremony

<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg1R9jzrBO5tDaY0vMNfgcicmXqenkUGhtZscyqfLaLqdu4MzTnh89Pxb0K7VwIFgVJhzoMto4LOJyDV-cA5LMXkV1SdhAdOmdBS6oi-y8Uw4ez4tR0a7jc9k0vCGoeAQI1tNuvd2SlLafu0qwyo6TD5KWSkcy8CgWrsfaJ_nGbReLhRC0Yf-QqjtI/s666/kuntiche%20vaaan.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="435" data-original-width="666" height="209" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg1R9jzrBO5tDaY0vMNfgcicmXqenkUGhtZscyqfLaLqdu4MzTnh89Pxb0K7VwIFgVJhzoMto4LOJyDV-cA5LMXkV1SdhAdOmdBS6oi-y8Uw4ez4tR0a7jc9k0vCGoeAQI1tNuvd2SlLafu0qwyo6TD5KWSkcy8CgWrsfaJ_nGbReLhRC0Yf-QqjtI/s320/kuntiche%20vaaan.png" width="320" /></a></div><br />संक्रांत निमित्त सुवासिनी बायकांसाठी उत्सवाची पर्वणी म्हणजेच हळदीकुंकू. या हळदीकुंकवाच्या निमित्ताने एकमेकांच्या घरी जाऊन हळदी कुंकवाची देवाण-घेवाण करतात एकमेकींसोबत हे वान लुटले जाते .  यामध्येच एक संक्रांत झाल्यानंतर कुंतीचे वाण दिले जाते.<p></p><p>कुंतीचे वाण असे आहे :-</p><p>पूर्वापारपासून चालत आलेल्या आपल्या भारतीय संस्कृतीच्या प्रथा - परंपरा आहेत . आपल्याला अखंड सौभाग्य लाभण्यासाठी आपल्या भारतीय संस्कृतीत महिलांनी खूप मोठा त्याग केला असल्याचा आपल्याला दिसून येतो.पुरातन काळापासूनच पती परमेश्वर मानला जातो आणि त्यांनाच उदंड आरोग्यदायी आयुष्य लाभण्यासाठी अनेक प्रकारचे व्रतही केले जातात. असेच संक्रातीच्या पर्व काळामध्ये कुंतीचे वाण देण्याची प्रथा आहे. या वानांमध्ये सर्व सौभाग्य अलंकार व इतरही असतात. नाना प्रकारची फळे देखील यामध्ये असतात. हे वाण एका सवाष्णीने दुसऱ्या पाच सुवासिनींना वाटल्यास तिचे सौभाग्य अबाधित राहते. जन्मात येऊन एकदा तरी हे वाण द्यावे  लागते असे म्हणतात. हे वान आपल्याला दुसऱ्या कडून मिळत असते .त्यामुळे आपणही तीच परंपरा पुढे चालवत पुढच्या वर्षी येणाऱ्या संक्रातीला खना सोबत या वाणाची ही पूजा करून ते इतर पाच जणींना द्यावे लागते . एक वान देवाला किंवा तुळशीला अर्पण करून दिले  जाते , एक वान ज्याने आपल्याला दिलेले आहे, त्याचे त्याला परत दिले जाते , आणि उर्वरित तीन किंवा दोन वाण सुवासिनींना वाटले जाते . हे वान आपल्याच घरातील जाऊ किंवा सासुबाई यांनाही दिले तरी चालते . परंतु दोन वान हे आपल्या दूरवर असलेल्या नातेवाइकांना किंवा आप्तेष्टांना दिले पाहिजे . जेणेकरून तिथूनही ती साखळी लांबली जाते . ही साखळी अशीच अखंड चालू असते . ज्या पाच जणीना वाण दिले जाते , त्या पुढच्या वर्षी दुसऱ्या पाच जणींना हे वान देत असतात. खरंतर वाण म्हटलं की उत्साहवर्धक वातावरण असत. आता कुंती चे वान म्हटले तर साग्रसंगीन , त्या वाणाची पूजा करून संक्रांतीच्या दिवशी खनासोबत ठेवले जाते , यामध्ये सव्वा किलो हळद, सव्वा किलो कुंकू, सव्वा किलो तीळ आणि सव्वा किलो गूळ, तसेच लाल सुपारी, खारीक, खोबरं, बदाम, नारळ , ओटी चे सर्व सामान, किंवा नवीन वस्त्र, लाल रंगाची साडी, पितळेची निरंजनी, फुल वात , हळदी कुंकवाचे पंचपाळे ,पायात घालण्याचे जोडवे , काळ्या मण्याची सर , काचेच्या हिरव्या बांगड्या, ई. सौंदर्यप्रसाधनांमध्ये सर्व साहित्य आरसा, कंगवा जसे की मेहंदी,अजूनही साहित्य. प्रांता प्रमाणे प्रत्येकाची देण्याची प्रथा वेगवेगळी आहे. पूर्वीच्या काळात महाराणी गांधारीने हे वाण महाराज पांडू यांची भार्या राजमाता कुंतीला दिले होते. त्यावेळेस कुंती ही महाराज पांडू सोबत वनात रहात होती. गांधारी ज्यावेळी तिकडे गेली, त्यावेळेस तिने तिची असलेली प्रचंड महासेना, पायदळ, घोडदळ, तसेच मोठा अवाढव्य असा सैन्यफाटा आपल्या श्रीमंतीची प्रदर्शन करत सौभाग्याचे हे वाण कुंतीकडे घेऊन गेली होती.गुळाचे प्रकार, तिळगुळाचे नानाविध मिष्ठान्न, हिरे, जवाहर, रत्न माणिक मोती, नवीन वस्त्रे असे अनेक</p><p>उपहार घेऊन वनात आली. प्रचंड लवाजमा घेऊन हे वाण तिने कुंती ला दिले. थोडेसे का होईना गांधारीच्या मनात किल्मिष आले होते. माझ्यासारखी कुणीच हे वान देऊ शकणार नाही . आज मी देते आहे, उद्या माझे सव्वा पटीने करून माझी मला परत दे" असे म्हणून त्यांनी सौभाग्य चे वाण लुटले.</p><p>पुढे संक्रातीचा पवित्र पर्व आल्यानंतर कुंतीलाही प्रश्न पडला की मी हे वाण कसे परत करणार ? माझ्याकडे तर कोणतेही दल, सेना किंवा इतर कोणतेही साधन नाही. ना हत्ती , ना घोडे, ना पालखी,सोहळे.याच विवंचनेत असताना कुंती दुःखात राहू लागली. सतत विचार करू लागली. भीम आणि अर्जुनाला प्रश्न पडला.त्यांनी इंद्राकडून</p><p>इंद्राचा ऐरावत नावाचा हत्ती धरतीवर आणला. आणि या हत्तीवर बसून राजमाता कुंती ने गांधारीला वाण परत दिले. तेव्हा कुंतीने सांगितले की हा भाग्याचा अलंकार आहे. हे दिल्या घेतल्याने सौभाग्य वाढते. पण यामध्ये ही स्पर्धा आणि परामर्श नको. हे सढळ हाताने आणि हसत मुखाने दिल्यावर घेतले जाते .अंतकरणातून हे करायला हवं. जनसामान्यानाही देता घेता यावं, यासाठी हे वान कुंतीचे वाण या नावाने ओळखलं जाऊ लागलं . आणि तिथूनच प्रथा सुरू झाली घेण्यासाठी व इतरांनाही देण्यासाठी. पहिल वाण दोघींनीही एकाच घरात दिल्यामुळे घरात वादही होतात .किंबहुना तेव्हा तर महायुद्ध होऊन महाभारत घडले आहे आणि हे असे होऊ नये . यासाठी हे वाण एकाच घरात दिले जात नाही , तर आपल्या आप्तेष्टांना जे आपल्याला नेहमी धरून चालतील अशांना दिले जाते .</p><p>संकलन :- अशोककाका कुलकर्णी</p><p><br /></p>

कुंतीचे वाण - हळदीकुंकू कथा - Kuntiche Vaan - Story on Haladi Kunku Ceremony

संक्रांत निमित्त सुवासिनी बायकांसाठी उत्सवाची पर्वणी म्हणजेच हळदीकुंकू. या हळदीकुंकवाच्या निमित्ताने एकमेकांच्या घरी जाऊन हळदी कुंकवाची दे...

एक आयडिया जो बदल दे आपकी दुनिया (भाग ३) - लेखिका: राजेश्वरी शिगवण Marathi Love Story Phone Call Chat Friends

<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixL_Kbnc6hkXNQF6ka5v-Mxew11M1LgDh80lkj49-ktJIEDOBD7ITezlYREew1JQkGRW_18xWPNcKuHvO18nxvch9CZUdnzNlkhbIDPxv6rJV0Ml8qZ5jXrITtrT2-V9sxbKhxXiHdryCmaDY1LnCHBaFgLE_vNfc6WedvdiXl1bRjyLq67GAmd_Q/s725/%E0%A4%8F%E0%A4%95%20%E0%A4%86%E0%A4%AF%E0%A4%A1%E0%A4%BF%E0%A4%AF%E0%A4%BE%20%E0%A4%9C%E0%A5%8B%20%E0%A4%AC%E0%A4%A6%E0%A4%B2%20%E0%A4%A6%E0%A5%87%20%E0%A4%86%E0%A4%AA%E0%A4%95%E0%A5%80%20%E0%A4%A6%E0%A5%81%E0%A4%A8%E0%A4%BF%E0%A4%AF%E0%A4%BE%20%E0%A4%B2%E0%A5%87%E0%A4%96%E0%A4%BF%E0%A4%95%E0%A4%BE%20%E0%A4%B0%E0%A4%BE%E0%A4%9C%E0%A5%87%E0%A4%B6%E0%A5%8D%E0%A4%B5%E0%A4%B0%E0%A5%80%20%E0%A4%B6%E0%A4%BF%E0%A4%97%E0%A4%B5%E0%A4%A3%20Marathi%20Love%20Story%20Phone%20Call%203.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="521" data-original-width="725" height="230" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixL_Kbnc6hkXNQF6ka5v-Mxew11M1LgDh80lkj49-ktJIEDOBD7ITezlYREew1JQkGRW_18xWPNcKuHvO18nxvch9CZUdnzNlkhbIDPxv6rJV0Ml8qZ5jXrITtrT2-V9sxbKhxXiHdryCmaDY1LnCHBaFgLE_vNfc6WedvdiXl1bRjyLq67GAmd_Q/s320/%E0%A4%8F%E0%A4%95%20%E0%A4%86%E0%A4%AF%E0%A4%A1%E0%A4%BF%E0%A4%AF%E0%A4%BE%20%E0%A4%9C%E0%A5%8B%20%E0%A4%AC%E0%A4%A6%E0%A4%B2%20%E0%A4%A6%E0%A5%87%20%E0%A4%86%E0%A4%AA%E0%A4%95%E0%A5%80%20%E0%A4%A6%E0%A5%81%E0%A4%A8%E0%A4%BF%E0%A4%AF%E0%A4%BE%20%E0%A4%B2%E0%A5%87%E0%A4%96%E0%A4%BF%E0%A4%95%E0%A4%BE%20%E0%A4%B0%E0%A4%BE%E0%A4%9C%E0%A5%87%E0%A4%B6%E0%A5%8D%E0%A4%B5%E0%A4%B0%E0%A5%80%20%E0%A4%B6%E0%A4%BF%E0%A4%97%E0%A4%B5%E0%A4%A3%20Marathi%20Love%20Story%20Phone%20Call%203.jpg" width="320" /></a></div><br /> #मी तो....... खरं तर असाच टाईमपास म्हणून केलेला तो call आताशा माझ्या जीवनाचा एक महत्त्वाचा भाग बनला होता. बस स्टॉपवर मी तीला पहिल्यांदा जेव्हा पाहिलं खरचं निरागस होती ती.. अगदी सोज्वळ.. ना कुठली फॅशन  ना कोणता मेकअप.. अगदी ओरिजनल.. <p></p><p>तीच्या डोळ्यात माझ्या बद्दल अतोनात आदर अन् तिचं तीला ही अजून न कळलेल माझ्यावरील प्रेम स्पष्ट दिसतं होत मला.. अगदी दिवस रात्र मुलींच्या घोळक्यात राहणारा एका नजरेत मुलींना ओळखणारा मी..पण ही त्यासाऱ्या खुप वेगळी होती . तिच्या मध्ये माणसं जोडून ठेवायची ताकद होती. अगदी माझ्या सारख्या वाऱ्या च्या वेगावर स्वार होणाऱ्या व्यक्ती ला लगाम घातला होता तीने....</p><p>खरचं तीच्या डोळ्यात पाहिलेल् स्वप्न मी पुर्ण करू शकेन का? </p><p>तीला भेटून आल्यापासून हा एकच प्रश्न माझ्या डोक्यात घुमत होता?</p><p>मनात एक निर्णय पक्का झाला होता..</p><p>नेक्स्ट डे "ये miss call आजपासुन मी खुप बिझी असेन. कॉल Msg करायला जमणार नाही. काळजी घे असा टेक्स्ट msg sent झाला..</p><p>त्यावर बर असा तिचा reply आला.. </p><p>मनात प्रचंड खळबळ माजली होती.. काही तरी दुर निसटून जात आहे याची जाणीव,, आजपर्यंत अगदी भावनारहित वागणारा मी आज पहिल्यांदा प्रचंड अस्वस्थ झालो होतो.. इतकी कधी, कशी सवयीची झाली ती माझ मला ही कळलं नाही.</p><p>पण तेचं योग्य होत तिच्या साठी .. </p><p>दोन वर्षांपूर्वी हुशार असुन शिकण्याची आवड असूनही अर्धवट शिक्षण सोडून  कुटुंबाची जबाबदारी पार पाडण्यासाठी पोटाची खळगी भरण्यासाठी मुंबई सारख्या महानगरात आलेली ती.. स्वतः ला अगदी strong बनवून ठेवलं होत तिने. खुप सारी स्वप्न अर्धवट सोडून आपली कर्तव्य पार पाडत होती ती...इतकं मोठं स्वप्न पुर्ण नाही झाल  तर सहन करू शकेल का ती? माहित नाही या क्षणी डोक्यात नक्की काय चालु होत. तीची काळजी की हरण्याच्या भीतीने आधीच घेतलेली माघार ! </p><p>#मी_ती... </p><p>सकाळी सकाळी त्याचा  " ये miss call आजपासुन मी खुप बिझी असेन.... असा टेक्स्ट मेसेज show झाला..</p><p>काही तरी चालु आहे तिकडे याचा अंदाज आला होता मला.. म्हटल चला त्याचा त्याला वेळ देऊ . तसा तो वरकरणी खुप कठोर वागणारा आतून तितकाच प्रेमळ होता हे जाणल होत मी.. मी माझं माझं त्याला दिवसभर लिहीत होते... माझ्या २० पैकी ५ msg चे रिप्लाय येतं होते.. </p><p>दोन चार दिवस असेच गेले.... पाचव्या दिवशी " भेटूया या आपणं पणं निवांत वेळ काढून अस ठरल..१४ मार्च ला दुसरी भेट ठरली... एका प्रसिध्द देवी च्या मंदिरात.. </p><p>आजही सकाळी निघताना मी त्याचा मोबाइल नंबर माझ्या बेस्ट फ्रेंड कडे ठेऊन आली होती.... मला काही झाल तर याला पकड ग असा msg ही ठेवला होता तिच्याकडे..(नंतर त्याला सांगितल्यावर खुप मार खाल्ला होता मी.. इतका अविश्वास 🙄🙄🥺😱🥱🤭 असं म्हणत गोड शीक्षा मिळाली होती 😂😂)अगदी वेळेचा पक्का तो अगदी एक मिनिट ही पुढे पाठी न होणारा. माझी मात्र त्याची वेळ कॅच करता करता तारांबळ उडाली होती.  ठरलेल्या वेळेपेक्षा अर्धा तास late झालं होत मला.. तो return नाही गेला मग मिळवल इतकीच प्रार्थना चालु होती बाप्पा कडे.. पोचल्यावर त्याचा एक शांत पण कडक लूक .. माझी चुक असेल तर मी कधीच कोणाकडे हुज्जत घालत नाही त्यामुळे कारण देण्याचा प्रश्नच नव्हता. चल बस इतकंच खुणेने त्याच सांगणं अन् माझं निमूटपणे ऐकणे... आज स्वारी काही तरी वेगळाच नुर घेऊन आली होती.. इतका बडबडा तो पूर्ण प्रवासात अगदी शांत होता. आधी वाटलं मला late झालंय म्हणून कदाचित असा आहे पण खरं तरं तस नव्हतच.. </p><p>अगदी दर्शन वगैरे घेऊन झाल्यावर, मला बोलायचं आहे तुझ्या कडे चल तिकडे बसु.. अगदी शांत निवांत जागा निवडून बसलो होतो आम्ही.. खुप वेळ तो शांतच होता. सुरुवात कुठुन करावी याच्या विचारात तो असताना, मी हळुच त्याचा हात हातात घेऊन  त्या हातावर हलकेच थोपवत डोळ्यांनीच बोल असा इशारा केला...</p><p>अगदी दुसऱ्या क्षणाला त्याची हातावरची पकड घट्ट झाली.. " ये miss call तु पाहिजे यार मला अगदी माझ्या आयुष्याच्या शेवट पर्यंत.. असं म्हणत रडणारा तो.. अन् त्याच हे रूपडं पाहून भयंकर गोंधळलेली मी.. आतापर्यंत फक्त मी त्याचा राग, शिस्त, बचपना, पाहिला होता पण खरं तर आज पहिल्यांदा तो मला खरा कळत होता... सुरुवात झाली होती त्याची त्याच आयुष्य सांगायची.. खूप कष्ट करून त्याने हे नाव कमवल होत..तो जरी forward असला तरी त्याचे घरचे मात्र होते तिथेच होते.  अन् हीच त्याची सगळ्यात कमकुवत बाजु .  घरच्यांना डावलून तो काहिही करणार नव्हता.. त्याची आई म्हणजे त्याच्या साठी देव होती...अन् तीचा शब्द अंतिम होता त्याच्या साठी. त्यासाठी तो स्वतः च आयुष्य ही पणाला लावू शकत होता...अन् लावलं ही होत त्याने.. त्यामुळे असं खोट्या आशेवर कोणाला गुंतवून ठेवण्याचा अधिकार मला नाही असं म्हणत रडणारा तो...." जो पर्यंत तुला पाहिजे तोपर्यंत मी कायम तुझ्या सोबत असेन अस म्हणत माझा त्याला सावरण्याचा प्रयत्न..... </p><p>#मी_तो.. आज पहिल्यांदा एरिया मधील बाप्पा, घरातील आई नंतर कोणासमोर तरी नतमस्तक झालो होतो मी. खुप strongly सावरलं होत तिने मला.माझा विश्वास खरा ठरला होता,,. कोणत्याही मुली वर काडीचा ही विश्र्वास न ठेवणारा मी.. हिने मला प्यूअर मैत्री म्हणजे काय असत शिकवलं होत . पुरुषाच्या यशा मागे एक कणखर स्त्री चा महत्वाचा वाटा असतो अन् माझ्या साठी ती स्त्री म्हणजे ती होती. माझी miss call ❤️❤️ आता बारी माझी होती तीच आयुष्य सावरायची.. तीला तिची अशी स्वतः ची ओळख बनवून द्यायची...❤️❤️</p><p>त्यानंतर खुप वेळ चाललेलं त्यांचं त्यांच्याच आयुष्यावरील डिस्कशन , नशिबात असेल तर आयुष्यभर सोबत राहू अन् नसेल तर जोपर्यंत सोबत राहु त्याला आयुष्य बनवू.. पण आपल नशीब आपणच घडवू असं काहीसं ठरवून नव्या अध्यायाची सुरुवात केली होती त्यांनी..🙏❤️🥰</p><p>क्रमशः.</p><p><span style="font-size: large;">साभार - लेखिका: राजेश्वरी शिगवण</span></p>

एक आयडिया जो बदल दे आपकी दुनिया (भाग ३) - लेखिका: राजेश्वरी शिगवण Marathi Love Story Phone Call Chat Friends

#मी तो....... खरं तर असाच टाईमपास म्हणून केलेला तो call आताशा माझ्या जीवनाचा एक महत्त्वाचा भाग बनला होता. बस स्टॉपवर मी तीला पहिल्यांदा जेव...

23 डिसेंबर राष्ट्रीय किसान दिन - लोकप्रिय नेते चौधरी चरणसिंह यांची कथा

<p><br /></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh189pz3wCPwvEdVaiY7xtZFtxPTdVLGgCfGcAVoUWfpOILc3RLYfoOpPsgTlDE69nWmPVQts_fIeIyZeGmEOiA_h0D_n47tVSmYLhZIn4Kd2SjSuJhsKYGozZ9eFrPlqUfUyzeeNnMriZOjmLhr92ZsdXQF9YejkOpMYpvniUumTJ8lKYp2iJtk3c/s934/640px-Charan_Singh_1990_stamp_of_India.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="934" data-original-width="640" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh189pz3wCPwvEdVaiY7xtZFtxPTdVLGgCfGcAVoUWfpOILc3RLYfoOpPsgTlDE69nWmPVQts_fIeIyZeGmEOiA_h0D_n47tVSmYLhZIn4Kd2SjSuJhsKYGozZ9eFrPlqUfUyzeeNnMriZOjmLhr92ZsdXQF9YejkOpMYpvniUumTJ8lKYp2iJtk3c/s320/640px-Charan_Singh_1990_stamp_of_India.jpg" width="219" /></a></div><br /><p><br /></p><p>🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾</p><p>ही गोष्ट सन १९७९ ची आहे. अंदाजे संध्याकाळचे सहा वाजले असतील. इटावा जिल्ह्यातील उसराहार पोलीस ठाण्यात एक शेतकरी आला होता, ज्याच्या अंगावर अतिशय मळके व चुरगळलेले कपडे होते. चेहऱ्यावर मात्र त्याच्या अतिशय तेज दिसून येत होते. पोलीस ठाण्यातील एकही कर्मचारी त्या शेतकऱ्याकडे लक्ष देत नव्हता. कदाचित त्याला काहीतरी तक्रार दाखल करावयाची असेल. ठाण्यात चौकशी करत तो एका पोलिसाजवळ गेला व तक्रार करायची म्हणून सांगू लागला. पोलिसांनी त्याला कशाची तक्रार करायची म्हणून विचारलं असता, "माझा बैल चोरीला गेला आहे व त्याबद्दल मला तक्रार करायची आहे" असं त्या शेतकऱ्याने सांगितले.</p><p>त्या शेतकऱ्याच्या एकंदरीत पेहरावाकडे पाहून, तो पोलिस त्याच्यावर संतापला व त्यालाच उलट-सुलट प्रश्न करू लागला. 'बैल कसा चोरीला गेला ? नीट सांभाळता येत नव्हता का ?' तू काय करत होतास ? यासारख्या प्रश्नांची सरबत्तीच त्या पोलिसाने लावली होती. बिचारा शेतकरी इतक्या साऱ्या प्रश्नांची उत्तरे देता देता थकला व आपली तक्रार घेण्यास त्याने कळकळीची विनंती केली. मात्र पोलिसाने अधिकच चिडून तक्रार घेण्यास नकार दिला. नाइलाजाने शेतकरी खाली मान घालून निघू लागला.</p><p><br /></p><p>पोलिस ठाण्याच्या गेटजवळ जाताच, शेतकऱ्याला मागून एका पोलिसाने आवाज दिला तसा तो थांबला, त्याने मागे वळुन पाहिले. पोलिस त्याच्याजवळ आला आणि म्हणाला काही पैसे देत असशील तर तक्रार घेतो. तेव्हा शेतकऱ्याकडून ३५ रुपये लाच घेऊन त्या पोलिसाने तक्रार घ्यायची मान्य केली. तक्रार अर्ज लिहून झाल्यावर, सही करणार का अंगठा ? असं त्या पोलिसाने शेतकर्‍याला विचारले, तेव्हा शेतकऱ्याने टेबलावरील पेन व शाईचा पॅड असे दोन्हीही उचलले. पोलिसाच्या मनात प्रश्न निर्माण झाला, याने पेन व पॅड दोन्ही का उचलले असतील ? याला नेमकी सही करायची आहे का अंगठा ?</p><p><br /></p><p>पोलीसाने तक्रारीचा कागद समोर केल्यावर शेतकऱ्याने त्यावर आपल्या नावाची सही केली "चौधरी चरणसिंह" व आपल्या खिशातून शिक्का काढून त्यावर मारला "प्रधानमंत्री, भारत सरकार". आता मात्र सर्व पोलिस ठाण्याचीच पळापळ सुरू झाली. कारण तो शेतकरी म्हणजेच देशाचे पंतप्रधान व शेतकऱ्यांचे लोकप्रिय नेते चौधरी चरणसिंह होते ! हे पोलीस ठाणे शेतकऱ्यांच्या तक्रारी घेत नसल्याचं समजल्यावर, चरणसिंह मुद्दामहून मळके कपडे घालून तक्रार नोंदवायला आले होते. या सर्व प्रकाराबद्दल व शेतकऱ्यांच्या केलेल्या अडवणुकीबद्दल चरणसिंह यांनी संपूर्ण पोलिस ठाण्यालाच तात्काळ निलंबित केले होते.</p><p><br /></p><p>*असे पंतप्रधान व असे शेतकऱ्यांचे नेते पुन्हा होणे दुरापास्तच !!🌾🌾🌾🌾🌾*</p><p>*देशाचे पंतप्रधान व शेतकऱ्यांचे लोकप्रिय नेते चौधरी चरणसिंह यांचा जन्म दिवस 23 डिसेंबर राष्ट्रीय किसान दिन म्हणून साजरा केला जातो.*</p><p>🙏🙏🙏</p>

23 डिसेंबर राष्ट्रीय किसान दिन - लोकप्रिय नेते चौधरी चरणसिंह यांची कथा

🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾 ही गोष्ट सन १९७९ ची आहे. अंदाजे संध्याकाळचे सहा वाजले असतील. इटावा जिल्ह्यातील उसराहार पोलीस ठाण्यात एक शेतकरी आला होता, ज्या...

एक आयडिया जो बदल दे आपकी दुनिया (भाग २) - लेखिका: राजेश्वरी शिगवण #MarathiLoveStory #PhoneCall #ChatFriends

<p><span style="font-size: medium;"> </span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: medium;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgoHDhIinKmo_AKmx8k-8PO0vgYy4BBAhkyHHwd2bSux17m42XXSbtk2YCOluemeVkDkb_Gq_o84adeDQg0Xp2ngBqPWb2DNMfzgVh166bcc6rrgC9l2JfAMSEWj0N18VoQNd0rsPZnGc_Mnwcd-LLAVFB8kA4upLg2qLmKEGQoUM0Z--dgSKB3Nkw/s726/%E0%A4%8F%E0%A4%95%20%E0%A4%86%E0%A4%AF%E0%A4%A1%E0%A4%BF%E0%A4%AF%E0%A4%BE%20%E0%A4%9C%E0%A5%8B%20%E0%A4%AC%E0%A4%A6%E0%A4%B2%20%E0%A4%A6%E0%A5%87%20%E0%A4%86%E0%A4%AA%E0%A4%95%E0%A5%80%20%E0%A4%A6%E0%A5%81%E0%A4%A8%E0%A4%BF%E0%A4%AF%E0%A4%BE%20%E0%A4%B2%E0%A5%87%E0%A4%96%E0%A4%BF%E0%A4%95%E0%A4%BE%20%E0%A4%B0%E0%A4%BE%E0%A4%9C%E0%A5%87%E0%A4%B6%E0%A5%8D%E0%A4%B5%E0%A4%B0%E0%A5%80%20%E0%A4%B6%E0%A4%BF%E0%A4%97%E0%A4%B5%E0%A4%A3%20Marathi%20love%20story%20phone%20call%20.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="514" data-original-width="726" height="227" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgoHDhIinKmo_AKmx8k-8PO0vgYy4BBAhkyHHwd2bSux17m42XXSbtk2YCOluemeVkDkb_Gq_o84adeDQg0Xp2ngBqPWb2DNMfzgVh166bcc6rrgC9l2JfAMSEWj0N18VoQNd0rsPZnGc_Mnwcd-LLAVFB8kA4upLg2qLmKEGQoUM0Z--dgSKB3Nkw/s320/%E0%A4%8F%E0%A4%95%20%E0%A4%86%E0%A4%AF%E0%A4%A1%E0%A4%BF%E0%A4%AF%E0%A4%BE%20%E0%A4%9C%E0%A5%8B%20%E0%A4%AC%E0%A4%A6%E0%A4%B2%20%E0%A4%A6%E0%A5%87%20%E0%A4%86%E0%A4%AA%E0%A4%95%E0%A5%80%20%E0%A4%A6%E0%A5%81%E0%A4%A8%E0%A4%BF%E0%A4%AF%E0%A4%BE%20%E0%A4%B2%E0%A5%87%E0%A4%96%E0%A4%BF%E0%A4%95%E0%A4%BE%20%E0%A4%B0%E0%A4%BE%E0%A4%9C%E0%A5%87%E0%A4%B6%E0%A5%8D%E0%A4%B5%E0%A4%B0%E0%A5%80%20%E0%A4%B6%E0%A4%BF%E0%A4%97%E0%A4%B5%E0%A4%A3%20Marathi%20love%20story%20phone%20call%20.jpg" width="320" /></a></span></div><span style="font-size: medium;"><br />तो - मुळात पत्रकारा चा पिंड त्याचा त्यामुळे स्वतः चे म्हणणे दुसऱ्याच्या गळी उतरवणे अगदी सहज रीत्या आलेच..😂 अगदी सहज असं नाही  पण त्याने तिला मनवले होतेच.. आता रात्री चे कॉल्स बंद होऊन दिवसा कॉल, msg चालु झाले होते त्यांचे. तिच्या वाढदिवसापासुन पुढे सहा महिन्यात खुप चांगले मित्र झाले होते ते एकमेकांचे.. त्याच दरम्यान आलेल्या निवडणुकी chya कामामध्ये तो प्रचंड बिझी.. मुलाखत घ्यायला जायच्या आधी हा दर वेळी ट्रायल तिच्या वर karaycha.कधी लालू प्रसाद यादव बनावं लागायचं तीला तर कधी शिवसेना मध्ये नुकतेच प्रवेश केलेले आमदार आदेश बांदेकर.. ती  दर दिवशी एक नवीन पात्र साकारत होती.प्रश्न ही त्याचेच अन् उत्तर ही त्याचीच.. फक्त तिने ते ऐकायचं, बरोबर बोलतो आहे ना ते सांगायचं. तिला त्यातील राजकारण काहिच कळायचं नाही.. फक्त तिला इतकचं कळत होत की त्याला तिची एक मैत्रीण म्हणुन गरज आहे अन् ती ते नात इमानदारीने निभावत होती..... </span><p></p><p><span style="font-size: medium;">एका शहरात राहून अजुन भेटायचा योग मात्र जुळून आला नव्हता.. घाई त्याला ही नव्हती अन् तिलाही. जितका वेळ एकमेकांना देत होते त्यात समाधानी होते ते.</span></p><p><span style="font-size: medium;">3 मार्च 2009 - आज सकाळी सकाळी वेळे च्या आधी त्याचा कॉल, 10 min मध्ये तु ओंकारेश्वर च्या बस स्टॉप वर पाहिजे मला, इतकं बोलून कॉल कट.तो ईथे आला असेल याची कल्पना आली होती तिला..ऑफिस ला निघालेली ती नेहमी च्या रोड ला बगल देऊन पावल ओंकारेश्वर बस स्टॉप कडे वळवली तीने..</span></p><p><span style="font-size: medium;">जवळ जवळ वर्ष भर ज्याचा आवाज ऐकत होती.. आज त्याला प्रत्यक्षात पाहणार होती.  मनात प्रचंड भीती, दडपण.. समोर भेटल्यावर आपला आवाज निघेल ना? आवडेन की नाही मी त्याला असे हजार प्रश्न एकाच वेळी डोक्यात रुंजी घालत होते. एक क्षण वाटल पळून जाऊ. नकोच जायला समोर.. जे आहे ते बर चाललं आहे. </span></p><p><span style="font-size: medium;">पणं ओळखत होती ती त्याच्या स्वभावाला . जावं तर लागणारच होत..बस स्टॉप वरील गर्दी चे चेहरे न्याहाळत पुढे सरकणारी ती..अन् बस स्टॉप पासुन थोड्या अंतरावर उभा राहून तिला  बिनदिक्कत न्याहळणारा तो.. तिने कॉल करायला मोबाईल हातात घेताच.'ये मिस कॉल' अशी जोरदार त्याची हाक.</span></p><p><span style="font-size: medium;">आवाज्याच्या दिशेने समोर पाहताच जवळ जवळ 6 फूट उंचीचा, निमगोरा, white t-shirt. त्याखाली डेनिम ची फाटकी (fashionable )जीन्स.. रॉयल एनफिल्डला  टेकुन हाताची घडी घालून रुबाबात उभा असलेला प्रसन्न चेहऱ्याचा तो तिच्या नजरेस पडला..😍😍</span></p><p><span style="font-size: medium;"> yelllow and green combination असलेला </span></p><p><span style="font-size: medium;">Pure कॉटन चा सलवार कमीज परिधान केलेली ती.. साडेपाच फूट उंचीची,  लांबसडक काळेभोर दाट केस, बऱ्या पैकी गोरी, सडपातळ बांधा असलेली ती कमालीची गोंधलेली, ब्राऊन रंगाच्या डोळयात एक वेगळच दडपण, खांद्याला पर्स, दुसऱ्या हातात त्याच्या साठी आणलेल्या खाऊची ची थैली, पुढे जावं की मागे 😀😀😂 या विचारात असताना अगदी तिच्या अगदी समोर उभा राहिलेला तो.." पाठी जायचा विचार करतेयस की काय" म्हणत वातावरण हलक करण्याचा त्याचा प्रयत्न. Yeh चिल्ल! मला वाटलच होत कॉल वर बोलताना वाघीण होणारी तु भेटल्यावर भित्रा ससा होणार म्हणून च मी ही प्लेस निवडली आहे. तो मात्र जसा कॉल वर बोलायचा तसाच होता अगदी बिनधास्त,, मनमोकळा,, मैत्रीपूर्वक वागणारा..</span></p><p><span style="font-size: medium;">ती मात्र बावरलेली,, काय बोलू न कळलेली.. मोजून 15 min ची vagre भेट.. </span></p><p><span style="font-size: medium;">पण त्या भेटीचा आनंद, खुषी, समाधान दोन्ही चेहर्यावर झळकत होता.एक स्वप्न पूर्णत्वास जातं होत तिचं हि अन् त्याचं ही.. 😍😍😍😍🥰</span></p><p><span style="font-size: medium;">तिला safe फिल व्हाव म्हणून माणसांच्या गराड्यात भेटणारा तो तिच्या मनात कायमचा घर करून गेला..</span></p><p><span style="font-size: medium;"> पुढील भेटीची ओढ लावुन गेला.😍</span></p><p><span style="font-size: medium;">(#थोडक्यात त्याच्या बद्दल=त्याच्या ग्रुप सहित रुपारेल मधून रस्टिकेट केलेला तो प्रंचड मस्तीखोर, लोकशाही चा चौधा आधारस्तंभ पत्रकार. तितकाच हुशार, नाविन्याचा ध्यास असलेला,, कमी वयात स्वकतृत्वावर नावारूपास आलेला तो, समाजासाठी सतत काही तरी करत राहण्याची जिद्द, एक उत्तम श्रोता त्याहून एक उत्तम व्यक्ता.. एरियातील गोपिकांचा कान्हा 😀 एक उत्तम फोटोग्राफर.. गडकिल्ल्यांचे प्रचंड वेड असलेला तो. अजुन काही गुण पुढील भागात उलगडतील) </span></p><p><span style="font-size: medium;">क्रमशः.</span></p><p><span style="font-size: medium;">साभार - लेखिका: राजेश्वरी शिगवण</span></p>

एक आयडिया जो बदल दे आपकी दुनिया (भाग २) - लेखिका: राजेश्वरी शिगवण #MarathiLoveStory #PhoneCall #ChatFriends

तो - मुळात पत्रकारा चा पिंड त्याचा त्यामुळे स्वतः चे म्हणणे दुसऱ्याच्या गळी उतरवणे अगदी सहज रीत्या आलेच..😂 अगदी सहज असं नाही पण त्याने त...

एक आयडिया जो बदल दे आपकी दुनिया (भाग १) - लेखिका: राजेश्वरी शिगवण #MarathiStory #PhoneCall #LoveStory

<p><span style="font-size: medium;"> </span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhj6TGoPS2yypBpXFxlXMzY1GjGbHInFA1e25YRWcvodk3Y_fgqzOTEmXrKBjj4V52OgWdxdZ67qcSsAP6ciChtrzzaTEO1f-QoHxjfNf12zbFwhG2hnvBj3Q6rcCm7N2N53twv-mk03m-kxszf2BUJOjHMqf3pVQkq7f6cz4ViM92Jn8ia39O62Rk/s800/%E0%A4%8F%E0%A4%95%20%E0%A4%86%E0%A4%AF%E0%A4%A1%E0%A4%BF%E0%A4%AF%E0%A4%BE%20%E0%A4%9C%E0%A5%8B%20%E0%A4%AC%E0%A4%A6%E0%A4%B2%20%E0%A4%A6%E0%A5%87%20%E0%A4%86%E0%A4%AA%E0%A4%95%E0%A5%80%20%E0%A4%A6%E0%A5%81%E0%A4%A8%E0%A4%BF%E0%A4%AF%E0%A4%BE%20%E0%A4%B2%E0%A5%87%E0%A4%96%E0%A4%BF%E0%A4%95%E0%A4%BE%20%E0%A4%B0%E0%A4%BE%E0%A4%9C%E0%A5%87%E0%A4%B6%E0%A5%8D%E0%A4%B5%E0%A4%B0%E0%A5%80%20%E0%A4%B6%E0%A4%BF%E0%A4%97%E0%A4%B5%E0%A4%A3%20Marathi%20Love%20Story%20Phone%20Call.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-size: medium;"><img border="0" data-original-height="450" data-original-width="800" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhj6TGoPS2yypBpXFxlXMzY1GjGbHInFA1e25YRWcvodk3Y_fgqzOTEmXrKBjj4V52OgWdxdZ67qcSsAP6ciChtrzzaTEO1f-QoHxjfNf12zbFwhG2hnvBj3Q6rcCm7N2N53twv-mk03m-kxszf2BUJOjHMqf3pVQkq7f6cz4ViM92Jn8ia39O62Rk/s320/%E0%A4%8F%E0%A4%95%20%E0%A4%86%E0%A4%AF%E0%A4%A1%E0%A4%BF%E0%A4%AF%E0%A4%BE%20%E0%A4%9C%E0%A5%8B%20%E0%A4%AC%E0%A4%A6%E0%A4%B2%20%E0%A4%A6%E0%A5%87%20%E0%A4%86%E0%A4%AA%E0%A4%95%E0%A5%80%20%E0%A4%A6%E0%A5%81%E0%A4%A8%E0%A4%BF%E0%A4%AF%E0%A4%BE%20%E0%A4%B2%E0%A5%87%E0%A4%96%E0%A4%BF%E0%A4%95%E0%A4%BE%20%E0%A4%B0%E0%A4%BE%E0%A4%9C%E0%A5%87%E0%A4%B6%E0%A5%8D%E0%A4%B5%E0%A4%B0%E0%A5%80%20%E0%A4%B6%E0%A4%BF%E0%A4%97%E0%A4%B5%E0%A4%A3%20Marathi%20Love%20Story%20Phone%20Call.jpg" width="320" /></span></a></div><span style="font-size: medium;"><br />जवळ जवळ 10 वर्ष झाली ते दोघं वेगळे होऊन पणं असा एक ही दिवस नाही गेला की त्याची आठवण आली नाही.. तो होताच तसा infact आजही तो तसाच आहे . आजही आठवतो त्याचा पहिला कॉल.. 3मार्च 2008 वेळ रात्री 11:05 कोणता तरी unknown number mobile screen वर झळकत होता.. इतक्या रात्री कोणी केला असेल कॉल? घेऊ की नको या द्विधा मःस्थितीत ती, शेवटी धीर करून  तिने कॉल रिसिव्ह केला.. समोरून कोणी तरी हॅलो हॅलो करतं होत ती माञ आवाज ओळखीचा वाटतो आहे का ?याचा अंदाज घेत होती.. कदाचीत तो call cut करणार असं वाटलं तिला तितक्यात ती बोलली कोण पाहिजे? त्यावर त्याचा पहिलाच षटकार रात्री 11 ते 6 Idea वाल्यांनी free calling स्कीम चालु केली आहे मी रोज एक unknown number ट्राय करतो समोरच्याची इच्छा असेल तो बोलतो नसेल तो call ठेऊन देतो तुला बोलायच असेल तर बोलू शकते. 🧐🤔😱😂😀..जगात किती विचीत्र पात्र भरली आहेत असं बोलून call कट केला तीने .</span><p></p><p><span style="font-size: medium;">नेक्स्ट डे Saturday night..  हक्काची सुट्टी. ती तिच्या मैत्रीणी सोबत बाहेर राऊंड मारत होती .</span></p><p><span style="font-size: medium;">Same time same number Varun alela call...</span></p><p><span style="font-size: medium;">मैत्रीणी च्या सांगण्यावरून रिसिव्ह झाला... </span></p><p><span style="font-size: medium;">सुरूवात तशी ओरडुन च झाली.. पण बंदा बोलण्यात एकदम एक्सपर्ट.. ये तु कोकणातली ना? तुझ्या आवाजाच्या tone वरून ओळखलं मी . मला आवडत कोकण! बस! संपलं होत ईथे सगळ. त्याची कानउघडणी करण्यासाठी केलेला कॉल जवळ जवळ एक तास चालला ते ही तिची कानउघडणी करून.. अर्थात टॉपिक होता कोकण... तो विदर्भाचा असुन कोकणच्या मातीची खडा न खडा माहिती असणारा तो. नक्की कोकणी कोण हा प्रश्न तिच्या हि नकळत तीला पडला नसता तरच नवल!</span></p><p><span style="font-size: medium;">त्यानंतर आठ दिवस एक दिवस आड येणारा कॉल आता जवळ जवळ रोजचाच झाला.. दिवसभर त्याचा दुसरा permanent वाला नंबर चालु असायचा अन्  आयडिया नंबर बंद. अन् तिने ही कधी तो नंबर मागितला नाही..</span></p><p><span style="font-size: medium;">त्यामुळे दिवसा कधी बोलणं व्हायचं च नाही. रोज ठरलेल्या वेळेत आयडिया वरून येणारा कॉल हे समीकरण च झालं होत.</span></p><p><span style="font-size: medium;">दिवसभरातील बऱ्याच गोष्टी शेअर होऊ लागल्या. जर्नालिझम चं शिक्षण घेत असलेला तो.. प्रचंड बोलका स्वभाव.. ती ही तशीच अगदी open Book.. दोघांची बऱ्यापैकी मैत्री होत चालली होती... पण महीनाभराने अचानक call बंद झाला. बहुतेक night calling ची स्कीम संपली असावी.  तिने खुप दिवस बऱ्याच वेळा त्याचा कॉल ट्राय केला पण no. बंदच येत राहिला. नंतर नंतर तिने नाद सोडून दिला.. नीट निरोप ही न घेता एक  नात उमलण्या आधीच संपलं होत? त्याच असं न सांगता जाणं खरं तर खुप जिव्हारी लागलं होत तिच्या.. अधुन मधुन आठवायचा तो तिला पणं वेळ कोणासाठी थांबत नसते... ती ही वेळेबरोबर पुढे जात होती...</span></p><p><span style="font-size: medium;"><br /></span></p><p><span style="font-size: medium;">जवळ जवळ 5 महिन्याने तिचा वाढदिवस.. सकाळी भल्या पहाटे एका नवीन नंबर वरून छान सा वाढदिवसाचा msg.. ..</span></p><p><span style="font-size: medium;">आजकल ती unknown number टाळत होती.. असेल कोणी तरी म्हणून इग्नोर करून दिवसाची सुरूवात झाली.. </span></p><p><span style="font-size: medium;">दुपारच्या सुमारास त्याच नंबर वरून call.. पहिला कॉल miss call.. जवळ जवळ 7 calls Miss मध्ये जमा करून 8 वा call receive केला तीने.. </span></p><p><span style="font-size: medium;">हो त्याचाच call होता, तोच होता तो...🤗 त्याच हॅलो ऐकून दोन क्षण ती स्तब्ध.. </span></p><p><span style="font-size: medium;">आयुष्यात आला कधी call त्याचा तर खुप सूनावयाच  असं tharaunch ठेवलं होत तिने.. पण माहित नाही आता या क्षणी तीच्या डोळयात अश्रू  जमा होउन ओघळू कधी लागले तिचं तीला ही कळलं नाही.. . कदाचीत समोर ही तीच परिस्थिती होती..  </span></p><p><span style="font-size: medium;">जवळ जवळ दोन मिनट दोन्ही कडे भयाण शांतता..</span></p><p><span style="font-size: medium;">"झालं रडून?" त्याचा शांतता भंग करणारा तीला प्रश्न..</span></p><p><span style="font-size: medium;">Ofcourse  त्याला तीचा ओरडा, शिव्या खायच्या होत्या अन् त्या तयारीनिशीच त्याचा call...वाढदिवसाच अनोखं अन् सुंदर गिफ्ट बाप्पा ने दिलं होत तिला.....😍😍 पुढे काय वाढून ठेवलं होत ते त्या नियतीलाच माहित.</span></p><p><span style="font-size: medium;">Miss call नावाने त्याच्या कडे तीचा नंबर save झाला होता.. अन् तिच्या कडे permanent.....</span></p><p><span style="font-size: medium;">😘😘😘😘</span></p><p><span style="font-size: medium;">सुरु होत होती एका नव्या पर्वाची नांदी.</span></p><p><span style="font-size: medium;">क्रमशः..</span></p><p><span style="font-size: medium;">साभार - लेखिका: राजेश्वरी शिगवण</span></p>

एक आयडिया जो बदल दे आपकी दुनिया (भाग १) - लेखिका: राजेश्वरी शिगवण #MarathiStory #PhoneCall #LoveStory

जवळ जवळ 10 वर्ष झाली ते दोघं वेगळे होऊन पणं असा एक ही दिवस नाही गेला की त्याची आठवण आली नाही.. तो होताच तसा infact आजही तो तसाच आहे . आजही...

शक्ती निवड करण्याची - चेतन भगत , Power Of Choice by Chetan Bhagat

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYdeU4PzskR3CATLZoXbIZ0-tIdapqwVbRvuKd8_cKuoWJXOJIp3Dvs2gu_04_8Tl1xpxBg-AnTlpNYekYORooLBITq36LoR82kBhtgvDwWqg5K5ZgYtq9bPoqq5ue3TANJQR3XECJ5uhv5qzcp_SDak1_bdJ1c7Gj6y9ew_A1KPm_Bkwh7j68pho/s1280/Power%20Of%20Choice%20by%20Chetan%20Bhagat.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="1280" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYdeU4PzskR3CATLZoXbIZ0-tIdapqwVbRvuKd8_cKuoWJXOJIp3Dvs2gu_04_8Tl1xpxBg-AnTlpNYekYORooLBITq36LoR82kBhtgvDwWqg5K5ZgYtq9bPoqq5ue3TANJQR3XECJ5uhv5qzcp_SDak1_bdJ1c7Gj6y9ew_A1KPm_Bkwh7j68pho/w400-h225/Power%20Of%20Choice%20by%20Chetan%20Bhagat.jpg" width="400" /></a></div><br />पॉवर ऑफ चॉइस-
<br />
<br />सुप्रसिद्ध साहित्यीक चेतन भगत याने सांगीतलेला हा किस्सा आहे.
<br />
<br />मी एअरपोर्टच्या बाहेर टॅक्सीसाठी रांगेत उभा होतो. तेवढ्यात माझ्यासमोर
<br />एक टॅक्सी येऊन उभी राहीली. पहिली गोष्ट माझ्या लक्षात आली की ती टॅक्सी
<br />बाहेरून नुसतीच स्वच्छ नव्हती तर चकचकीत पॉलीश केलेली होती. टॅक्सीचा
<br />ड्रायव्हर खाली उतरून व टॅक्सीला वळसा घालुन माझ्याकडे येत होता.
<br />त्यावेळी माझ्या लक्षात आले की त्याचा ड्रेस एकदम स्मार्ट आहे. त्याने
<br />स्वच्छ धुतलेला व इस्री केलेला पांढरा शर्ट घातला होता. तशीच इस्त्री
<br />केलेली काळी पँट होती. टाय लावलेला होता व पायात चकचकीत पॉलीश केलेले बुट
<br />होते. त्याने आदराने माझ्यासाठी टॅक्सीचे मागील दार उघडले व माझ्या हातात
<br />एक लॅमीनेट केलेले कार्ड देत म्हणाला, ' सर! माझे नाव वासु! मी तुमचा
<br />टॅक्सी ड्रायव्हर. मी तुमचे सामान मागे डिकीमध्ये ठेवेपर्यंत आपण हे माझे
<br />मिशन स्टेटमेन्ट कृपया वाचावे.'
<br />
<br />'मिशन स्टेटमेन्ट?' मला गंमत वाटली व मी त्या कार्डावर नजर टाकली. त्यावर
<br />सुरेख व ठळक अक्षरात छापले होते. ' वासुचे मिशन स्टेटमेन्ट! माझ्या
<br />टॅक्सीमधील प्रवाशांना कमीत कमी खर्चात, कमीत कमी वेळात, सुरक्षीतपणे
<br />त्यांच्या इच्छीत स्थळी पोचवणे व ते सुद्धा मैत्रीपूर्ण वातावरणात!'
<br />
<br />मला गंमत वाटली. मी टॅक्सीत बसलो व मला आश्चर्याचा धक्काच बसला. कारण
<br />टॅक्सी आतुनसुद्धा बाहेरच्यासारखी चकचकीत स्वच्छ होती.
<br />
<br />वासुने त्याच्या ड्रायव्हरच्या सिटवर बसता बसता विचारले, 'सर! आपण कॉफी
<br />घेणार? माझ्याकडे थर्मासमध्ये रेग्युलर तसेच 'डिकॅफ' कॉफी आहे!'
<br />
<br />मी सहज गंमत करावी म्हणून म्हणालो, 'नको! मला कॉफी नको! काहीतरी थंड पेय हवे आहे!'
<br />
<br />'काही हरकत नाही!' वासु म्हणाला, 'माझ्याकडे पुढे कुलर आहे. त्यामध्ये
<br />रेग्युलर व डायट कोक, लस्सी, पाणी व ऑरेंज ज्युस आहे.'
<br />
<br />'मला लस्सी चालेल!' मी म्हणालो पण माझ्या चेहेर्याावरचे आश्चर्य काही लपत नव्हते.
<br />
<br />माझ्या हातात लस्सी देताना वासु म्हणाला, 'आपल्याला जर वाचायला काही हवे
<br />असेल तर टॅक्सीमध्ये द हिन्दु, टाईम्स ऑफ इंडिया, इकॉनॉमिक टाईम्स व
<br />इंडिया टुडे आहे.'
<br />
<br />माझ्या हातात अजुन एक लॅमिनेटेड कार्ड देत वासु म्हणाला, 'ही रेडियो
<br />स्टेशन्स व त्यावर असलेल्या कार्यक्रमांची यादी, जर आपल्याला रेडीयो
<br />ऐकायचा असेल तर!'
<br />
<br />मला वासुचे कौतुक वाटु लागले होते. टाक्सी सुरु करातताना वासु म्हणाला,
<br />'मी एअर कंडीशनींग चालु केले आहे. टेम्परेचर योग्य आहे ना व आपल्याला
<br />कंफर्टेबल वाटते ना? का यात ऍजेस्ट करू?'
<br />
<br />वासुने मला त्यावेळी माझ्या इच्छीत स्थळी जाण्याचा सर्वात चांगला मार्ग
<br />कोणता हे सांगीतले. तसेच वाटेत कोणकोणती प्रेक्षणीय स्थळे लागतात याची पण
<br />माहीती दिली.
<br />
<br />'आपणास हरकत नसेल तर आपण माझ्याशी गप्पा मारू शकता. पण आपल्याला जर एकांत
<br />हवा असेल तर मी आपल्याला डिस्टर्ब करणार नाही' वासु म्हणाला.
<br />
<br />'मला एक सांग वासु!' मला माझे आश्चर्य अजुनही लपवता येत नव्हते, 'तु
<br />तुझ्या ग्राहकांना नेहमी अशीच सेवा देत असतोस?'
<br />
<br />वासुच्या चेहेर्याेवर हास्य पसरले. 'नाही सर! गेल्या दोन वर्षांपासुनच मी
<br />हे सुरु केले. या आधीची पाच वर्षे मी इतर सर्वसामान्य टॅक्सी
<br />ड्रायव्हरसारखाच होतो. गबाळा, अनुत्साही, सतत कसल्या ना कसल्या तरी
<br />तक्रारी करत बसणारा! पण एक दिवशी मला 'पॉवर ऑफ चॉइस' बद्दल कळले!'
<br />
<br />'पॉवर ऑफ चॉइस म्हणजे?' मी उत्सुकतेने विचारले
<br />
<br />'पॉवर ऑफ चॉइस म्हणजे तुम्ही बगळा व्हायचे का गरुड व्हायचे याचा चॉइस!'
<br />वासु म्हणाला, 'तुम्ही सकाळी उठलात व म्हणालात की आजचा दिवस काही चांगला
<br />जाणार नाही तर तुमची कधीच निराशा होणार नाही. तक्रारी करण्याचे थांबवा!
<br />गरूड व्हा, बगळा होऊ नका! कारण बगळा सतत 'क्वॅक क्वॅक' करत असतो म्हणजे
<br />तक्रारी करत बसतो. तर गरुड येणार्याी सर्व अडचणी, अडथळे, संकटे यावर मात
<br />करत आकाशात उंच भरारी घेत असतो, ढगांच्या वर जात असतो. माझ्या डोक्यात हे
<br />वाक्य पक्के बसले' वासु म्हणाला
<br />
<br />'आता मी माझीच गोष्ट सांगतो. मी आधी बगळा होतो. सतत तक्रारी करत बसायचो.
<br />पण मग मी माझ्या मनोवृत्तीत बदल करायचे ठरवले. बगळा न होता गरुड व्हायचे
<br />ठरवले. मी आजुबाजुला निरिक्षण करायला सुरवात केली. बहुतेक टॅक्सी
<br />ड्रायव्हर गबाळे व गलीच्छ असतात, ग्राहकांची काळजी न घेणारे असतात.
<br />ग्राहक नेहमी त्यांच्याबद्दल तक्रारी करत असतात. त्यांच्या गाड्या पण
<br />खराब व अस्वच्छ असतात. मी माझ्या बाबतीत काही बदल करायचे ठरवले. थोडे
<br />थोडे बदल करत गेलो!' वासु सांगत होता.
<br />
<br />'मग याचा तुला चांगला फायदा झाला असेल नाही का?' मी वासुला विचारले.
<br />
<br />'झाला तर!' वासु उत्साहाने सांगु लागला. 'मी गरुड व्हायचे ठरवल्यावर
<br />पहिल्या वर्षीच माझे उत्पन्न आधीच्या वर्षापेक्षा दुपटीने वाढले. या
<br />वर्षी कदाचीत माझे उत्पन्न चौपट वाढेल. माझ्या अनेक ग्राहकांनी माझा सेल
<br />फोन नंबर घेतला आहे. ते माझीच टॅक्सी हवी म्हणून फोन करत असतात. बहुतेक
<br />वेळा माझी टॅक्सी ऍडव्हान्समध्ये बुक होते.'
<br />
<br />गरुड व्हा, बगळा होऊ नका!
<br />
<br />वासुने वेगळा चॉइस केला. त्याने किरकिर करणारा बगळा न होता आकाशात उंच
<br />भरारी घेणारा गरूड व्हायचे ठरवले. त्याचे फळ त्याला मिळाले.
<br />
<br />बगळा व्हायचे का गरुड व्हायचे हा चॉइस देवाने प्रत्येकालाच दिलेला आहे,
<br />अगदी जन्मापासून ते मरेपर्यंत!
<br />
<br />आता आपण बगळा व्हायचे का गरुड व्हायचे हे ज्याचे त्याने ठरवायचे नाही का?
<br />
<br />तुम्हाला काय वाटते?
<br />
<br />आंतरजालावरून साभार - लेखक

शक्ती निवड करण्याची - चेतन भगत , Power Of Choice by Chetan Bhagat

पॉवर ऑफ चॉइस- सुप्रसिद्ध साहित्यीक चेतन भगत याने सांगीतलेला हा किस्सा आहे. मी एअरपोर्टच्या बाहेर टॅक्सीसाठी रांगेत उभा होतो. तेवढ्यात माझ्...

मी सुंदर कि चंद्र सुंदर ? Love is Sweet..Keep Loving

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="background-color: #d0e0e3; clear: both; color: black; text-align: center;">
<b><span style="font-size: small;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhp8qOPOH8yjz5jlKoqHQsCRDeEU4WjVEw2Fumve-dyJhmrBVBlzMwdHTmvJcI5LPrC9R11KRPFXaGhZ1b8cSbowoTALp7GFavpjDkYabZTxA_QPnTvM91Fga1_5Te4ZCK9im-Q0bu4yKY/s1600/ek+tha+tiger.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhp8qOPOH8yjz5jlKoqHQsCRDeEU4WjVEw2Fumve-dyJhmrBVBlzMwdHTmvJcI5LPrC9R11KRPFXaGhZ1b8cSbowoTALp7GFavpjDkYabZTxA_QPnTvM91Fga1_5Te4ZCK9im-Q0bu4yKY/s400/ek+tha+tiger.jpg" width="400" /></a></span></b></div>
<div style="background-color: #d0e0e3; color: black;">
<br /></div>
<div style="background-color: #d0e0e3; color: black;">
<b><span style="font-size: small;">"प्रेयसी :- मी सुंदर कि चंद्र सुंदर ?</span></b></div>
<div style="background-color: #d0e0e3; color: black;">
<b><span style="font-size: small;">प्रियकर :- ते मला माहित नाही, पण</span></b></div>
<div style="background-color: #d0e0e3; color: black;">
<b><span style="font-size: small;">जेव्हा मी तुला बघतो तेव्हा चंद्राला विसरून</span></b></div>
<div style="background-color: #d0e0e3; color: black;">
<b><span style="font-size: small;">जातो ,</span></b></div>
<div style="background-color: #d0e0e3; color: black;">
<b><span style="font-size: small;">पण</span></b></div>
<div style="background-color: #d0e0e3; color: black;">
<b><span style="font-size: small;">जेव्हा चंद्राला बघतो तेव्हा हृदयाच्या कोपर्यापासून तुला आठवितो... ;)</span></b></div>
<div style="background-color: #d0e0e3; color: black;">
<b><span style="font-size: small;"><br /></span></b></div>
<div style="background-color: #d0e0e3; color: black;">
<b><span style="font-size: small;">Love is Sweet...Isnt it? Keep Loving Truly :)</span></b></div>
<div style="background-color: #d0e0e3; color: black;">
<b><span style="font-size: xx-small;"><br /></span></b></div>
<div style="background-color: #d0e0e3; color: black;">
<b><span style="font-size: xx-small;"><br /></span></b></div>
<div style="background-color: #d0e0e3; color: black;">
<b><span style="font-size: xx-small;">आंतरजालावरून साभार - ई-मेल फॉरवर्ड - आभार - लेखक / कवी</span></b></div>
<div style="background-color: #d0e0e3; color: black;">
<br /></div>
</div>

मी सुंदर कि चंद्र सुंदर ? Love is Sweet..Keep Loving

"प्रेयसी :- मी सुंदर कि चंद्र सुंदर ? प्रियकर :- ते मला माहित नाही, पण जेव्हा मी तुला बघतो तेव्हा चंद्राला विसरून जातो , ...

संपूर्ण शून्य...Marathi Story of Number Zero

<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjAwODtwCVlRhJtIDOvUYDvsTwh0yvRnD4SUn7HkyQqe12lPLkDgXJu5WsRqZZStEYPCDPncyEPgsStoYjE8DhomoW2wCwxQhQIH5DG6d1jdeITEArngrmXtmtDGaT655S1V5cmBo0y2JdCFmTQJtzbdfzMW4xsy67ZeL7rv6tihdodJJVbGxY6aLk/s765/story%20of%20Zero.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="663" data-original-width="765" height="277" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjAwODtwCVlRhJtIDOvUYDvsTwh0yvRnD4SUn7HkyQqe12lPLkDgXJu5WsRqZZStEYPCDPncyEPgsStoYjE8DhomoW2wCwxQhQIH5DG6d1jdeITEArngrmXtmtDGaT655S1V5cmBo0y2JdCFmTQJtzbdfzMW4xsy67ZeL7rv6tihdodJJVbGxY6aLk/s320/story%20of%20Zero.png" width="320" /></a></div><br />एकदा एक अंक तज्ञ व्यक्ति अंकांचे प्रयोग करीत बसला होता. १ ते ९ दरम्यानचे सर्व अंक एकमेकांच्या बाजूला उभे होते. त्याला शून्य कुठे दिसला नाही म्हणुन त्याने एकाला विचारले की शून्य कुठे गेला दिसत नाही आहे आज.....?? एकाने रागात येवून उत्तर दिले.....तो कशाला पाहिजे तुला, त्याला काही किम्मत आहे का....?? शुन्यातून शून्य वजा होत नाही की मिळवता येत नाही. ना गुणाकार होतो ना भागाकार होतो मग कशाला हवा तो आमच्यामध्ये.....??<p></p>
<p> हे ऐकून अंक तज्ञ चिडला......त्याला राग आला. तो म्हणाला शुन्याचा शोध मानवानेच लावला आहे कारण त्याच्या शिवाय पूर्ण असा कोणी नाही......हे ऐकून सारे अंक हसू लागले. अंक तज्ञ शुन्याचा शोध घेवू लागला तेंव्हा त्याला शून्य एका कोप-यात उभा असलेला दिसला. त्याने त्याला बोलावले......शून्य म्हणाला मि नाही येणार हे सगळे मला त्यांच्यामध्ये खेळायला घेत नाहित. मला एकट्याला सगळे त्रास देत असतात म्हणतात तुला काहीच किम्मत नाहीए.....</p>
<p> हे ऐकून अंक तज्ञाला दुःख झाले.......तो म्हणाला इकडे असा जवळ ये.......कोण तुला म्हणाला की तुला काहीच किम्मत नाहीए.......शून्य उदगारला......हा एक म्हणत असतो सारखा. अंक तज्ञ म्हणाला की ठीक आहे, त्याने सर्व अंकांना मागे उभे रहायला सांगितले आणि एक ला पुढे बोलावले. एक पुढे आला आत्ता शुन्याला त्याच्या डाव्या बाजूला उभे रहायला सांगितले. शून्य घाबरत घाबरत उभा राहिला......०१ अशी स्थिति होती.....सगळे हसायला लागले. शुन्यामुळे एकाची किम्मत काही कमी झाली नाही......आत्ता अंक तज्ञन्याने त्याला एकाच्या उजव्या बाजूला उभे राहण्यास सांगितले......१० अशी स्थिति होती......परत सगळे हसायला लागले. अंक तज्ञ म्हणाला हसू नका......शुन्यामुळे आत्ता एकाची किम्मत वाढली आहे. या स्थितीला आत्ता दहा म्हणतात. एकावर जसे शून्य वाढत जातील तशी त्या एकाची किम्मत वाढत जाईल......मग आत्ता सांगा जरी शुन्याला स्वतःची किम्मत नसली तरी तो त्याच्यामुळे दुसा-यांची किम्मत वाढवतो, मग त्याला आपणच किम्मत द्यायला हावी की नको...... अंक तज्ञन्याचे हे बोलने समजून घेवून सर्व अंकांनी विचार करायला सुरुवात केली तेंव्हा त्यांच्या असे लक्षात आले की शून्य जर आपल्या उजव्या बाजूला येवून उभा राहिला तर आपली किम्मत इतरांपेक्षा वाढते, असे समजताच सर्व अंकांनी शुन्याला आपल्या उजव्या बाजूला उभे राहण्याचा आग्रह धरला आणि आपापसात वाद घालू लागले......... </p>
<p> शून्य आपला आनंदात होता......की कधीही न बोलावणारे आज मला मित्र बनवून बाजुला उभे रहायला बोलावू लागले आहेत. त्याने अंक तज्ञाचे आभार मानले.....तेंव्हा अंक तज्ञ म्हणाला की हे बघ जगात सर्वांनाच स्वतःची किम्मत कधी ओळखता येत नाही, दु-यांनी ती पटवून दिली की त्याला समजते की आपली किम्मत किती महत्वाची आहे ते. तू आत्ता कधीही स्वतःला कमी लेखु नकोस.......लोक कितीही काहीही म्हणाले की तू शून्य आहेस तरी तू संपूर्ण आहेस हे लक्षात ठेव.</p><p><span style="background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">आंतरजालावरून साभार - आभार - लेखक / कवी</span></p>

संपूर्ण शून्य...Marathi Story of Number Zero

एकदा एक अंक तज्ञ व्यक्ति अंकांचे प्रयोग करीत बसला होता. १ ते ९ दरम्यानचे सर्व अंक एकमेकांच्या बाजूला उभे होते. त्याला शून्य कुठे दिसला नाही ...

मन:शांतीचे झाड - Tree of Inner Peace - Marathi Nice Story

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3Gkt8LUVG1Os8rw9X5gaPGXe5qh0csEXO2YTSDOIlsmuYO3VBePCr5OkQzfPxVUue7I1AMu_C770psaMRMo6DuK71i0I_tTv9WNuZQxEONdjiTGktHaPNYG7h1nytVJBMH7StCGWei_U/s1600/b-g-f.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="294" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3Gkt8LUVG1Os8rw9X5gaPGXe5qh0csEXO2YTSDOIlsmuYO3VBePCr5OkQzfPxVUue7I1AMu_C770psaMRMo6DuK71i0I_tTv9WNuZQxEONdjiTGktHaPNYG7h1nytVJBMH7StCGWei_U/w400-h294/b-g-f.jpg" width="400" /></a><span style="color: #274e13;"><span style="font-size: small;">भाऊंचा कामधंदा तसा जोरातच होता, पण तरीही ते सतत विचारात असत. गावातील देवळात एक म्हातारे आजोबा बसलेले असत. आल्या गेलेल्यांना आशीर्वाद देत म्हणून त्यांना सर्व ‘महाराज’ म्हणत. संपूर्ण गावाची त्यांच्यावर श्रद्धा होती. काही दिवस भाऊंचे कामात लक्षच नव्हते लागत. घरात वाद, कामात घोळ, सगळेच अगदी विचित्र चाललेले. सकाळ झाली की कामाला धावत. रात्री उशिरा काम संपवून घरी जात. घरी पोहोचल्यावर घरातल्यांच्या अपेक्षा पूर्ण करणे. अख्खा दिवस काम, फोन, पत्रव्यवहार, ईमेल, मेसेज, हिशेब, फायदा, तोटा, अपेक्षा आणि सगळ्यांना सगळे पुरवणे यातच जात. असेच एक दिवस थकून भाऊ कार्यालयातून बाहेर पडले. ते देवळाच्या दिशेने निघाले. महाराजांना पाहून त्यांच्यासमोर जाऊन बसले व म्हणाले, ‘‘महाराज मी कंटाळलो. दिवसभर राब-राब राबून काम करतो तरीही दु:खीच. सगळे आनंद, छंद मी सोडले. आवडी-निवडीचा विचार न करता मी स्वत:ला खेचतो. धंद्यातही आनंद नाही, नात्यातही आनंद नाही. ते सोडा. अहो, आयुष्यात शांतता नाहीच. मला काही क्षण शांततेचे हवे, पण काही केल्या ते मिळत नाही. काल एकटाच बागेत बसलो तरी विचार पाठलाग करतात. मला सांगा तरी काय करू?’’</span></span><br />
<span style="color: #274e13;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"></span>महाराजांना काय ते लक्षात आले. त्यांनी भाऊंना सांगितले, ‘‘हे बघ, मला एक झाड माहीत आहे. त्या झाडाखाली पाच मिनिटं बसलास तर तुझे मन शांत होईल. ते शांततेचेच झाड आहे.’’ समोरच्या टेकडीवर एक झाड होते त्याकडे बोट दाखवून महाराजाने भाऊंना दाखवले. त्यावर महाराज म्हणाले, ‘‘पण तिथे त्या झाडाजवळ फोन, पैशाचे पाकीट, पेन, कागद असे काही नेले की ते झाड आपल्याला फांद्या मारून पळवून लावते. टेकडी तशी छोटीच आहे. चढणे काही कठीण नाही, पण फोनशिवाय जाऊ शकशील का?’’ भाऊ शांततेसाठी काही करू म्हणून खिशात असलेल्या सर्व गोष्टी महाराजांच्या स्वाधीन करून निघाले. अनेक दिवसांनी ते फोनशिवाय निघाले होते. पंधरा मिनिटे चालत ते शेवटी टेकडी चढले. तिथे एक मोठ्ठे हृदयाच्या आकारात फांद्या असलेले झाड होते. मस्त थंड वातावरण होते. झाडाचा फोटो काढू म्हटले तर भाऊंच्या लक्षात आले फोन नाही आपल्याकडे. किती वेळ झाला पाहावे म्हटले तर घड्याळ नाही. काही काम लक्षात आले ते लिहावे म्हटले तर पेन नाही, कागद नाही. भाऊ झाडाखाली बसले. आजूबाजूला निसर्गात रमले, काही जुनी गाणी गुणगुणली, टेकडीवरून दिसणारे सुंदर दृश्य आणि आयुष्यात घडलेल्या सुंदर अनुभवांचा मेल घडवला. कसा वेळ गेला कळलेच नाही. सूर्य मावळतोय हे लक्षात येताच भाऊ निघाले. दहा मिनिटात टेकडी उतरले. भाऊ महाराजांना भेटून पाया पडले व म्हणाले, ‘‘ते झाड खरंच शांततेचे झाड ठरले.’’ असे म्हणून भाऊ निघाले. तेवढ्यात महाराज म्हणाले, ‘तुमचे सामान घेऊन जा भाऊ. सतत आनंदी असण्याचीही गरज नाही.’ भाऊंना महाराजांचा संदेश कळला. तुम्हालाही कळला असेल. स्वत:ला थोडा वेळ द्या, निसर्गाकडेही पाहा जरासे, चांगल्या आठवणींना जागे करा, थोडे स्वत:साठी जगा. सतत व्हॉट्स ऍप, बी.बी.एम., फोन, इमेल, हिशेब, फायदा आणि ‘मी महान’ या जगात वावरू नका. स्वत:शी थोड्या गप्पा मारा. आवडती गाणी ऐका, चित्र काढा, थोडे चाला, समुद्राचा आवाज ऐका (समुद्रावर जाऊन!!), जगण्याचा आनंद घ्या...</span></span><br />
<span style="color: #274e13;"><span style="font-size: small;">कधीतरी इलेक्ट्रिसिटी नाहीच असे समजून बॅट्री, चार्जर स्वीच यांना दूर ठेवा. शांतता मिळेल. स्वत:साठी एक शांततेचे झाड शोधा!</span></span><br />
<span style="color: #274e13;"><span style="font-size: small;"> कदर करनी है, तो जीतेजी करो…. अर्थी उठाते वक़्त तो नफरत करने वाले भी रो पड़ते है ।</span></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="color: #274e13;"></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: xx-small;">आंतरजालावरून साभार - ई-मेल फॉरवर्ड - आभार - लेखक / कवी</span></div>
</div>

मन:शांतीचे झाड - Tree of Inner Peace - Marathi Nice Story

भाऊंचा कामधंदा तसा जोरातच होता, पण तरीही ते सतत विचारात असत. गावातील देवळात एक म्हातारे आजोबा बसलेले असत. आल्या गेलेल्यांना आशीर्वाद देत म्...

मसाला डोसा - भावपूर्ण छान मराठी कथा | Masala Dosa Very Nice Marathi Story

<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSPuz--EEjo4X8FXS2Wnpkg--3bxBD1y3KjjKh1obkqX7-rVSiXfg1mcxFzs2B7rw5H8QNYHG2zMiA-dhwb2oGUzfbUbpQyhXZnHYmemZawyAB_aKF64x4Bz7RFZuoyNPP5OkbydvxlfxFlgnYgSX8SXpGEHLeJLzpyejhzU_CJOGCqZ1j6rLBfzs/s612/Masala%20Dosa%20Very%20Nice%20Marathi%20Story%20Must%20ReadF.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="408" data-original-width="612" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSPuz--EEjo4X8FXS2Wnpkg--3bxBD1y3KjjKh1obkqX7-rVSiXfg1mcxFzs2B7rw5H8QNYHG2zMiA-dhwb2oGUzfbUbpQyhXZnHYmemZawyAB_aKF64x4Bz7RFZuoyNPP5OkbydvxlfxFlgnYgSX8SXpGEHLeJLzpyejhzU_CJOGCqZ1j6rLBfzs/w400-h266/Masala%20Dosa%20Very%20Nice%20Marathi%20Story%20Must%20ReadF.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">मुलीचा शाळेत पहिला नंबर आला म्हणून बापाने मुलीला हॉटेलमध्ये घेऊन आला आणि वाचा तिथे काय घडले....</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;">मी ऑफिस मधून घरी जाता जाता एका हॉटेलमध्ये गेलो, वेळ संध्याकाळची, तरी 7 वाजलेले, तेच हॉटेल तोच कोपरा तोच चहा आणि मित्राची वाट पाहत बसलो होतो. चहाचा एक झुरका घेतला तेव्हा, माझ्या टेबलासमोरील दुसऱ्या टेबलवर एक माणूस आणि 8/10 वर्षाची त्याची मुलगी येऊन बसली.शर्ट ही फाटका अगदी त्याच्यासारखाच, वरची दोन बटने गायब,मळकी पॅन्ट थोडी फाटकी, मजुरी करणारा वेट बिगारी असावा तो माणूस,मुलीने छान दोन वेण्या घातलेल्या,साधारण फ्रॉक पण स्वच्छ धुतलेला होता, तिच्या चेहऱ्यावर अतिशय आनंद आणि कुतूहल दिसत होते, ती हॉटेलमध्ये सगळीकडे डोळे मोठे करून पाहत होती. डोक्यावर थंडगार हवा सोडणारा पंखा, खाली बसायला गुबगुबीत सोफा, ती अगदी सुखावली होती, वेटरने दोन स्वच्छ ग्लास थंडगार पाणी त्यांच्यासमोर ठेवलं, पोरी करता 1 डोसा आणा कि !!.त्या मुलीच्या बापाने वेटरला सांगितलं, मुलीचा चेहरा अजून फुलला, तुम्हाला नाय सांगितले !,असे मुलीनं बापाला विचारले, त्यावर बापाने मला काही नको, तो बाप वेटरची नजर चुकवत म्हणाला,</div><div class="separator" style="clear: both;">थोड्या वेळात वेटर डोसा,चटणी, सांबार वेगळं घेऊन आला. गरमागरम मोठा फुललेला डोसा खाण्यात ती मुलगी गुंग झाली, तो तिच्याकडे कौतुकाने पाहत पाणी पीत होता.. तेवढ्यात त्याचा मोबाईल वाजला, आजकालच्या भाषेत डब्बा फोन.. तो मित्राला सांगत होता, आज पोरीचा वाढदिवस आहे तिला घेऊन हॉटेलात आलो आहे, शाळेत पहिला नंबर आला तर तुझ्या वाढदिवसाला मी हॉटेलात मसाला डोसा खायला घालीन म्हणालो होतो. ती खाते डोसा.. श्वास घेऊन नाही र…. दोघांना कुठलं परवडतं, घरी पिठलं भाकर हाय मला गरमागरम!</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"> चहाच्या चटक्याने मी भानावर आलो, कसाही असुदे श्रीमंत, किंवा गरीब बाप हा नेहमीच लेकीच्या चेहऱ्यावर हसू बघण्यासाठी काहीही करेल, मी काउंटरवर चहाचे आणि त्या 2 मसाला डोसा चे पैसे भरले, आणि सांगितलं अजून 1 डोसा आणि चहा तिथे पाठवा! पैसे का नाही असं विचारलं तर सांगा! आज तुमच्या मुलीचा वाढदिवस आहे ना! तुमची मुलगी शाळेत पहिली आली ना! आम्ही ऐकलं तुमचं बोलणं!!म्हणून आमच्या हॉटेल तर्फे खास तुमच्यासाठी, असाच अभ्यास कर म्हणावं याचं बिल नाही, पण फुकट हा शब्द वापरू नका, त्या वडिलांचा स्वाभिमान मला दुखवायचा नव्हता, आणि अजून एक डोसा त्या टेबलवर गेला, मी बाहेरून पाहत होतो, तो म्हणाला कावरा बावरा झाला, पुन्हा म्हणाला मी एकच म्हणालो होतो,तेव्हा मॅनेजर म्हणाले अहो तुमची मुलगी शाळेत पहिली आली! आम्ही ऐकलं ते म्हणून हॉटेल तर्फे आज दोघांनाही फ्री!!!!</div><div class="separator" style="clear: both;">त्या माणसाच्या डोळ्यात पाणी आलं. तो लेकीला म्हणाला बघ असाच अभ्यास केलास तर काय काय मिळतेया बाप वेटरला म्हणाला हा डोसा बांधून द्याल का मी आणि माझी बायको दोघेभी अर्धा अर्धा खाऊ, घरी तिला कुठं असं खायला मिळत,..!</div><div class="separator" style="clear: both;">आता माझ्याही डोळ्यात खळकन पाणी आलं, अतिशय गरिबीतही माणुसकी जपणारी माणसं आहेत अजून या जगात, तुम्हाला असं कोणी आढळलं,तर एखादा मसाला डोसा अवश्य खायला घाला.. </div><div class="separator" style="clear: both;">🙏🏻</div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"><span style="background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small; text-align: start;">आंतरजालावरून साभार - आभार - लेखक / कवी</span></div></div><p><br /></p>

मसाला डोसा - भावपूर्ण छान मराठी कथा | Masala Dosa Very Nice Marathi Story

मुलीचा शाळेत पहिला नंबर आला म्हणून बापाने मुलीला हॉटेलमध्ये घेऊन आला आणि वाचा तिथे काय घडले.... मी ऑफिस मधून घरी जाता जाता एका हॉटेलमध्ये ...

आईची आई होण्याची वेळ - मराठी कथा Must Read Marathi Story

<p><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px;">आज कित्येक दिवसांनी पोथीच्या निमित्ताने मी माझ्या माहेरी राहिले. सर्वांसाठीच हा आश्चर्याचा मोठा धक्का होता. कारण मी मुळीच देवभोळी या प्रकारात मोडत नाही. त्यामुळे मी या साठी वेळ देईन अस कोणालाही नव्हतं वाटलं। आईला तर त्यातूनच जास्त नवल होतं।</span></p><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7EOn4n8faB8NvK04ZkhZv_rLD_JljNTeijvzzCHZEQ9jcn9fFPmwBBZNxA26WO_orM5ChUtYBV1ntxalGM8qYgFf7uuY-EWY7Iigk-73c69fErh91e7-GmKHcBkiPhjY0DCcschH8VK2PugLYVGmdC9Rpov5pbwdpr97Rp5Gk7PfULPJFf-IggyE/s720/%E0%A4%86%E0%A4%88%E0%A4%9A%E0%A5%80%20%E0%A4%86%E0%A4%88%20%E0%A4%B9%E0%A5%8B%E0%A4%A3%E0%A5%8D%E0%A4%AF%E0%A4%BE%E0%A4%9A%E0%A5%80%20%E0%A4%B5%E0%A5%87%E0%A4%B3.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="515" data-original-width="720" height="229" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7EOn4n8faB8NvK04ZkhZv_rLD_JljNTeijvzzCHZEQ9jcn9fFPmwBBZNxA26WO_orM5ChUtYBV1ntxalGM8qYgFf7uuY-EWY7Iigk-73c69fErh91e7-GmKHcBkiPhjY0DCcschH8VK2PugLYVGmdC9Rpov5pbwdpr97Rp5Gk7PfULPJFf-IggyE/s320/%E0%A4%86%E0%A4%88%E0%A4%9A%E0%A5%80%20%E0%A4%86%E0%A4%88%20%E0%A4%B9%E0%A5%8B%E0%A4%A3%E0%A5%8D%E0%A4%AF%E0%A4%BE%E0%A4%9A%E0%A5%80%20%E0%A4%B5%E0%A5%87%E0%A4%B3.jpg" width="320" /></a></div>पोथी सुरु असताना एके दिवशी मी आपली पायऱ्या वर बसून निरूपण ऐकत होते। नेमकी माझी आई समोर येऊन माझ्या पायाजवळच्या पायरीवर येऊन बसली। मला थोडंस संकोचायला झालं। पण आईने हातानेच खूण करून मला आहे तिथेच बसायला सांगितलं।</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px;">आज चुकून आमच्या जागाची अदलाबदल झाली होती। तिच्या जागी मी आणि माझ्या जागी ती होती। एरवी तिच्या पायाजवळ बसलं की ती माझ्या डोक्यावरून हात फिरवायची। त्या हातातली ती ऊब, ती माया, ते प्रेम याची सर जगात कशालाच नाही।</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px;">पण त्या दिवशी मात्र सगळंच उलटं झालं। ती माझ्या समोर बसली आणि माझ्या लक्षात आलं, की तिचे केस आता विरळ झालेत फार। तिचे पायही फार दुखतात हल्ली। सहज तिच्या पायांच्या टाचांकडे लक्ष गेलं। टाचा पूर्ण भेगाळल्या होत्या। मी माझ्या पायाकडे पाहिलं। अत्यंत स्वच्छ, कुठेही साधीशी देखील भेग नाही। क्षणभर मला खरंच स्वतःची लाज वाटली। मग मी स्वत:लाच समजावलं ।</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px;">असही तिचं स्वतः कडे लक्ष फार कमीच। पण आता तर अजिबातच लक्ष देत नाहीये ती स्वतःकडे हे पुन्हा नव्याने जाणवलं । आणि उगाच मनात एक हुरहुर लागली।</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px;" /><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px;">आणि त्या एका क्षणी मनापासून वाटून गेलं की आज मी तिच्या डोक्यावरून हात फिरवायची गरज आहे। तितक्याच मायेने आणि प्रेमाने, जितक्या प्रेमाने तिने कसलीच तक्रार न करता आज पर्यंत आम्हा भावंडांच, वडिलांचं, पै-पाहुण्यांच केलं। अगदी हसत खेळत आणि मनापासून केलं। मला पुन्हा स्वतः ची लाज वाटली, कारण मी कायमच तिला गृहीत धरलं। सर्वच बाबतीत।</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px;" /><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px;">आपण सगळेच कित्येकदा आपल्या धावपळीच्या आयुष्यात आईला आणि सोबतच सगळ्या कुटुंबाला फार गृहीत धरतो। आपलं करिअर, आपलं कुटुंब, आपला वेग या सगळ्यात ती कुठेच नसते। तिची आठवणही येत नाही आपल्याला या धावपळीत। पण आपण मात्र तिला गृहीतच धरतो। आणि अचानक ऐके दिवशी आपल्याला खाड्कन जाग येते की आई आता म्हातारी होतेय। तिचे केस पिकायला लागलेत, गुडघ्यांनी तक्रारी सुरु केल्या आहेत। आणि तरी आपण मठ्ठ च कसे राहिलो।</span><br style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px;" /><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px;">तिला आता आपली गरज आहे। केवळ तिच्या डोक्यावरून हात फिरवण्यासाठी नव्हे, तर तिला मानसिक, भावनिक अशी भक्कम साथ देण्यासाठी। कदाचित हीच योग्य वेळ आहे आईची आई बनण्याची। तिला नव्याने सारं जग दाखवण्याची। आपल्या अमूल्य वेळामधला थोडासा वेळ आपल्या आयुष्यातील अत्यंत मौल्यवान व्यक्तीसाठी.....💓</span><div><span style="color: #050505; font-family: Segoe UI Historic, Segoe UI, Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: xx-small;"><br /></span></div><div><span style="font-size: xx-small;"><span style="background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">- </span><span class="il" style="background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">आंतरजालावरून</span><span style="background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> साभार / लेखक - कवी</span></span><span style="color: #050505; font-family: Segoe UI Historic, Segoe UI, Helvetica, Arial, sans-serif;"><span style="font-size: 14px;"><br /></span></span><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /><br /></div>

आईची आई होण्याची वेळ - मराठी कथा Must Read Marathi Story

आज कित्येक दिवसांनी पोथीच्या निमित्ताने मी माझ्या माहेरी राहिले. सर्वांसाठीच हा आश्चर्याचा मोठा धक्का होता. कारण मी मुळीच देवभोळी या प्रकारा...

नाते तुझे नि माझे - मराठी कथा Must Read Marathi Story

<p> नाते तुझे नि माझे</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgT2vGfGOpH_aDe2lc7Iafuv4bj-acEtg-LzuUxN46KeFom9t_rzRAt8nGJNB45UR1VBM4W9LV_YVpChasd2Mjo_dwvq1um_328xSMyiOjjYrgAbQ7VK8QrxieHanukJFgHEiRwfcH9JGHCR7mrO8dVDF8mTU5iXEatd9xV2qamT1f4SJlnvj8oteM/s537/%E0%A4%A8%E0%A4%BE%E0%A4%A4%E0%A5%87%20%E0%A4%A4%E0%A5%81%E0%A4%9D%E0%A5%87%20%E0%A4%A8%E0%A4%BF%20%E0%A4%AE%E0%A4%BE%E0%A4%9D%E0%A5%87.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="446" data-original-width="537" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgT2vGfGOpH_aDe2lc7Iafuv4bj-acEtg-LzuUxN46KeFom9t_rzRAt8nGJNB45UR1VBM4W9LV_YVpChasd2Mjo_dwvq1um_328xSMyiOjjYrgAbQ7VK8QrxieHanukJFgHEiRwfcH9JGHCR7mrO8dVDF8mTU5iXEatd9xV2qamT1f4SJlnvj8oteM/s320/%E0%A4%A8%E0%A4%BE%E0%A4%A4%E0%A5%87%20%E0%A4%A4%E0%A5%81%E0%A4%9D%E0%A5%87%20%E0%A4%A8%E0%A4%BF%20%E0%A4%AE%E0%A4%BE%E0%A4%9D%E0%A5%87.jpg" width="320" /></a></div><br /><p><br /></p><p>पाच वर्षांपूर्वी अनेक मुली पाहून शेवटी जय ने चेतनाला आपली बायको म्हणून निवडले होते. चेतना दिसायला खूप सुंदर,मनमोहक,गोरीपान अशी होती. जय आणि चेतना ही जोडी अगदी लक्ष्मी-नारायणाचा जोडा वाटावा अशी होती. आपली निवड अगदी योग्य आहे.असे दोघांनाही वाटत होते.लग्नानंतरचे सुरवातीचे दिवस तर जणू दोघे स्वर्ग सुख अनुभवत होते. ते एकमेकांच्या खूप जवळ आले होते. त्यांच्यात खूप प्रेम होते.कुठेही निघाले तरी दोघे कायम सोबत असत. लोकही त्यांच्याकडे मोठ्या कौतुकाने पाहत. असेच छान आनंदात दिवस जात होते.दोन वर्षे कशी सरली हे कळलेच नाही. आणि सगळेच वाटत पाहत असलेली गोड बातमी कानावर आली. जय आणि चेतना आई-बाबा होणार होते.घरात तर आनंदाला उधाण आले होते.जय चेतानाची अगदी तळ हातावरच्या फोडाप्रमाणे काळजी घेत होता.</p><p><br /></p><p>असेच दिवस सरत होते.आपल्या होण्याच्या बाळाचे स्वप्न पाहत दोघेही खूप खुश होते.मुलगा असो वा मुलगी ते आपले लाडके पिल्लू असेल असे दोघांनाही वाटत होते. बाळासाठी आपण कुठेही कमी पडायचे नाही,चांगले संस्कार द्यायचे,उज्ज्वल भविष्यासाठी जमेल ती तरतूद करायची. दोघांनीही ठरवले.अखेर तो दिवस आला, प्रत्येकाच्या आयुष्यातील सर्वात आनंदाचा दिवस जेव्हा ते आई-बाबा बनतात. आपल्यापासून एक नवीन जीव जन्माला आलेला असतो.जय आणि चेतना ही खूप खुश होते.त्यांचा आनंद गगनात मावत नव्हता.छानशी गोंडस ओवी जन्माला आली होती. तिच्या चेहऱ्यावरील गोड हस्यांसाठी दोघे काहीही करायला तयार होते.ओवी मोठी होत होती. रात्रभर जागून दोघांनीही तिची काळजी घेतली होती. ओवीचे आई पेक्षा वडिलांवर जास्त प्रेम होते. तिला कायम पप्पा जवळ असावे असे वाटत. आणि जयची देखील ती लाडाची लेक होती. तिच्या भविष्यासाठी जय कामात पुरता गुंतून गेला. चेतानाची ओवीची काळजी घेत घेता सर्व विसरून गेली होती. दोघांमध्ये संभाषण खूप कमी व्हायला लागलं. हळू हळू दोघांना एकमेकांच्या काही गोष्टी खटकायला लागल्या. आणि त्यांच्यात छोट्यामोठ्या कुरगोडी सुरू झाल्या. दोघांच्याही नकळत ते एकमेकांपासून लांब चालले होते.</p><p><br /></p><p>जयने ठरवले आता आपण फक्त कामात लक्ष द्यायचे. तो जास्तीत जास्त वेळ ऑफिस मध्ये घालवायला लागला. तिथेच त्याची ओळख नुकतीच जॉईन झालेल्या मोहिनी सोबत झाली. मोहिनी अगदी साधी, सावळी पण सुंदर होती. मोहिनी अगदी सुस्वभावी होती. कोणावरही मोहिनी घालेल अशीच ती होती. जय ला मोहिनी सोबत वेळ घालवणे आवडू लागले. ती त्याला खूप समजून घेते, त्यांच्या प्रत्येक निर्णयात ही सहमत असते. असे त्याला वाटू लागले. एव्हाना दोघांची मैत्री खूप घट्ट झाली होती. मोहिनीचा सहवास जयला आवडायला लागला होता. एकमेकांचे पर्सनल प्रॉब्लेम दोघे शेअर करायला लागले. मोहिनी कडून जयला समजले की तिलाही एक मुलगी आहे. नवरा सोबत राहत नाही. मुलीची जबाबदारी तिच्यावरच आहे. हे ऐकून जयला ही वाईट वाटले. आपण हिला कशाप्रकारे मदत करावी याचाच विचार त्याच्या मनात चालला होता. इकडे चेतना पुरती एकटी पडली होती. त्यांच्यात खूप दुरावा निर्माण झाला होता. ओवी ची काळजी मात्र जय घेत होता. पण सध्या त्याच्या मनात फक्त मोहिनीचा विचार चालला होता. त्यांच्या मनात विचार आला जर आपण मोहिनीला साथ दिली तर....</p><p><br /></p><p>तो मोहिनीकडे गेला त्यावेळी त्याने मोहिनी बद्दल अधिक जाणून घेण्याचा प्रयत्न केला. त्यावेळी मोहिनीकडून त्याला समजले की तिचा नवरा कोणा एका दुसऱ्या बाईसाठी मोहिनी आणि तिच्या मुलीला सोडून गेला होता. हे ऐकून आता मात्र जयच्या पायाखालची जमीनच सरकली. त्याने विचार केला जे तिच्या नवऱ्याने मोहिनीसोबत केले. तेच तर मी चेतना सोबत नाही ना करत??? त्यावेळी मोहिनीच्या नवऱ्याने जे केले त्यांचा राग त्याला येत होता. आणि आता तो ही हेच करत नाही ना अशी भीती जयला वाटली. हे मोहिनी प्रति जे वाटतंय ते नक्की काय आहे. प्रेम ,काळजी की आकर्षण. आणि त्याच्या लक्षात आले की हे चुकीचे आहे. त्याची पत्नी आणि मुलगी त्यांच्या विषयी त्याची प्रथम जबाबदारी आहे. आपण किती स्वार्थी वागलो असा विचार करून त्याचे मन सुन्न झाले.</p><p><br /></p><p>जयच्या मनात विचारांचे वादळ सुरू होते. एक मन म्हणत होते, मोहिनी सोबत राहावे तर एक मन चेतनाकडे आणि ओवी कडे ओढ घेत होते. पण जेव्हा त्याला त्याची चूक समजली तेव्हा मात्र त्याने मनाशी पक्के ठरवले. मोहिणीविषयी जे काही वाटतंय ते तात्पुरतं आहे. आपला संसार आहे आपली प्रेमळ बायको,गोंडस मुलगी त्यांची जबाबदारी आपल्यावर आहे. शेवटी नाव समुद्रात कितीही फिरली तरी शेवटी तिला बंदरातच यावे लागते. हे जयला अगदीच पटल. जी चूक मोहिनीच्या नवऱ्याने केले ते आपण करायचे नाही. असा निर्धार करून जय मोहिनीला म्हणाला,"मोहिनी, तू माझी खूप जवळची, खूप चांगली मैत्रीण आहेस. तुला आयुष्यात कधीही, कुठलीही मदत लागली तर नक्की सांग. जेवढं शक्य होईल तितके मी नक्कीच तुझ्यासाठी करेन." हे ऐकून मोहिनीला ही आधार वाटला.</p><p>मनाशी गाठ बांधून जय घरी यायला निघाला. मनात सारखे हेच विचार येत होते. आपण किती स्वार्थी, निष्काळजीपणे वागलो. आपण असे कसे वागलो?? त्याला अपराधी वाटत होते. जय घरी पोहोचला. रोज कटकट करणारी, कंटाळवाणी वाटणारी बायको त्याला आज खूपच सुंदर,आकर्षक वाटत होती. ओवी ही लाडिकपणे पप्पा पप्पा करत आली. जय खूप दिवसांनी घरी आल्यासारखे वाटत होते. तो खूप खुश होता. जयचे हे बदलेले रूप पाहून चेतनाही थोडी खुलली. चेतनाही विचार करू लागली, "माझ्याकडून ही चुकलंच, मी जय ला कायम गृहीत धरले.जेव्हा त्याला वेळ द्यायला पाहिजे होता ,तेव्हा तो दिला नाही. त्याला समजून घ्यायला मी कमी पडले." आता मात्र मी अशी चूक करणार नाही असा चेतनाने मनाशी निश्चय केला. आज खूप दिवसांनी चेतना जय मध्ये प्रेमळ संवाद झाला. दोघांनी आपापल्या चुकांची कबुली दिली. त्यांच्या जुन्या प्रेमळ आठवणी दोघांना आठवल्या. आज चेतनाशी बोलताना जयला ती खूपच लाघवी वाटत होती. त्याला अगदी लग्नाच्या सुरवातीच्या दिवसातली ती आठवली. आणि तो पुन्हा तिच्या प्रेमात पडला. ओवीच्या चेहऱ्यावर हास्य होते. खूप दिवसापासून जे हरवले होते. ते आज गवसले हो..💓</p>

नाते तुझे नि माझे - मराठी कथा Must Read Marathi Story

नाते तुझे नि माझे पाच वर्षांपूर्वी अनेक मुली पाहून शेवटी जय ने चेतनाला आपली बायको म्हणून निवडले होते. चेतना दिसायला खूप सुंदर,मनमोहक,गोरीपा...

मार्क ट्वेन आणि कुत्र्याचे छोटू पिल्लू मराठी कथा - Marathi Story

<p> मार्क ट्वेन एकदा आपल्या कार मधून घरी निघाले होते. रस्त्यात गटारीत एक कुत्र्याचे छोटू पिल्लू पडले होते. ते पिल्लू वर येण्याची धडपड करत होते, पण त्याला जमत नव्हते. कार पुढे गेली, मार्कने ड्राइव्हरला गाडी फिरवायला सांगितली. त्या गटारात हात घालून त्यांनी पिल्लाला बाहेर काढले, पिल्लू आनंदाने शेपटी हलवत निघून गेले.</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJzviWNX-SDUFFWGuOrgo4oDS_ad5xocoaqe8tzyczhKBurcnfHFCv2kiUSJINDu463ZSo4lIc2gddx9BErJN3u1dtWIJVAkbPm0blZ15NkH7WVZpSLKu27yA0pI5sorIdz4Mwu7fHscy7XO20g_7mj0wsWq0kt1Xxv8TkgnWsgIA6po2vRuCDwxc/s400/%E0%A4%AE%E0%A4%BE%E0%A4%B0%E0%A5%8D%E0%A4%95%20%E0%A4%9F%E0%A5%8D%E0%A4%B5%E0%A5%87%E0%A4%A8%20%E0%A4%86%E0%A4%A3%E0%A4%BF%20%20%E0%A4%95%E0%A5%81%E0%A4%A4%E0%A5%8D%E0%A4%B0%E0%A5%8D%E0%A4%AF%E0%A4%BE%E0%A4%9A%E0%A5%87%20%E0%A4%9B%E0%A5%8B%E0%A4%9F%E0%A5%82%20%E0%A4%AA%E0%A4%BF%E0%A4%B2%E0%A5%8D%E0%A4%B2%E0%A5%82.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="276" data-original-width="400" height="221" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJzviWNX-SDUFFWGuOrgo4oDS_ad5xocoaqe8tzyczhKBurcnfHFCv2kiUSJINDu463ZSo4lIc2gddx9BErJN3u1dtWIJVAkbPm0blZ15NkH7WVZpSLKu27yA0pI5sorIdz4Mwu7fHscy7XO20g_7mj0wsWq0kt1Xxv8TkgnWsgIA6po2vRuCDwxc/s320/%E0%A4%AE%E0%A4%BE%E0%A4%B0%E0%A5%8D%E0%A4%95%20%E0%A4%9F%E0%A5%8D%E0%A4%B5%E0%A5%87%E0%A4%A8%20%E0%A4%86%E0%A4%A3%E0%A4%BF%20%20%E0%A4%95%E0%A5%81%E0%A4%A4%E0%A5%8D%E0%A4%B0%E0%A5%8D%E0%A4%AF%E0%A4%BE%E0%A4%9A%E0%A5%87%20%E0%A4%9B%E0%A5%8B%E0%A4%9F%E0%A5%82%20%E0%A4%AA%E0%A4%BF%E0%A4%B2%E0%A5%8D%E0%A4%B2%E0%A5%82.png" width="320" /></a></div><br /><p><br /></p><p>हात रुमालाला पुसून मार्क गाडीत येऊन बसला. गाडी निघाली, ड्राइव्हरला चैन पडेना, त्याने विचारले.</p><p><br /></p><p>-असे का केले तुम्ही, आय मीन अशी काय गरज होती.</p><p>-हे बघ, मी त्याला काढले नसते तर ते पिल्लू नक्की मरणार होते. आणि मुख्य म्हणजे मला रात्रभर झोप आली नसती.</p><p>-का झोप आली नसती?</p><p>-माझ्या आयुष्याचे काही सेकंद खर्च केल्याने एकाचा जीव वाचू शकला असता आणि मी स्वार्थी माणसासारखी ती काही सेकंद खर्च केली नाही ह्या विचाराने मला आयुष्यभर झोप आली नसती. जे आयुष्य मी देऊ शकत नाही, ते मी वाचवू नक्की शकतो... 💓</p>

मार्क ट्वेन आणि कुत्र्याचे छोटू पिल्लू मराठी कथा - Marathi Story

मार्क ट्वेन एकदा आपल्या कार मधून घरी निघाले होते. रस्त्यात गटारीत एक कुत्र्याचे छोटू पिल्लू पडले होते. ते पिल्लू वर येण्याची धडपड करत होते,...

जिभेवर तीळ.........Funny-Marathi-Story-Vinodi-Katha :)

<div style="background-color: white; color: black;">शाळेच्या मैदानावर राजू आणि चिंटूची चांगलीच जमली.राजूने क्रिकेट  खेळताखेळता चिंटूला भरमसाठशिव्या दिल्या.आणि तुझा बाप मरेल असा घणाघाती  शापही दिला.तुम्हाला वाटेल शाप फक्त महाभारात ,रामायणातच होते कि  काय,आजच्या युगात आधुनिक भारतातही शाप आहेत आणि ते लागूही पडतात.</div><div style="background-color: white; color: black;"><br />
</div><div style="background-color: white; color: black;"><br />
</div><div style="background-color: white; color: black;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEieXG69Dc0UQi37H-3FSpYOFVpZFrMs8XJIN83J1wcyedW_6aPMQIorQRR3r2i2NyemZGSrmcZ74FToa8IiJgLgkkV6vabxiaFlHYuyH-jJjILy5Qr5GgMFAzzjOt2an4hrmnyxLRUkYTA/s1600/marathi-funny-story-vinodi-katha-2.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEieXG69Dc0UQi37H-3FSpYOFVpZFrMs8XJIN83J1wcyedW_6aPMQIorQRR3r2i2NyemZGSrmcZ74FToa8IiJgLgkkV6vabxiaFlHYuyH-jJjILy5Qr5GgMFAzzjOt2an4hrmnyxLRUkYTA/s400/marathi-funny-story-vinodi-katha-2.jpg" width="321" /></a></div>राजूच्या जिभेवर म्हणे तीळ आहे .तो जे बोलतो ते खरे होते.बाकी काही खरे  होऊदे अथवा न होऊदे ,पण जेव्हा राजू संतापाने कोणाला तुझा बाप मरेल असा शाप  देतो त्यावेळी मात्र सारेच टरकतात.कारण दुस-या दिवशी बाप वर रवाना झालेला  असतो.अशी अनेक उदाहरणे घडल्यामुळे मैदानावर सुरु असलेला क्रिकेटचा डाव  अचानक थांबला.फिल्डर जागच्याजागी उभे राहिले.कारण राजूने चिंटुला संतापाने  शाप दिला होता.क्रिकेटची इनिंग तेथेच संपली .जो तो आपल्या घरी गेला आणि  दुस-या दिवशी चिंटुच्या बाबांची इनिंग संपली होती.</div><div style="background-color: white; color: black;"><span id="goog_375894433"></span><span id="goog_375894434"></span></div><div style="background-color: white; color: black;">मैदानावरची हि घटना शाळेत कुणीतरी वर्गशिक्षक तुकाराम शिंदे यांना  सांगितली.तुकाराम शिंदे भडक डोक्याचे त्यांनी राजूला स्टंपने बदडला.राजु  रडरड रडला.संतापाच्या भरात तो ओरडला 'सर मला मारताय तुमचा बाप मरेल .'  संध्याकाळी शाळा सुटल्यावर घरी गेलेले शिंदे सर दुस-या दिवशी गावी निघून  गेले.सांगलीवरून वडील वारल्याचा फोन आल्याची बातमी शाळेत पसरली आणि शाळेला  एक दिवसाची सुट्टी मिळाल्यांने मुले आनंदाने घरी निघून गेली.</div><div style="background-color: white; color: black;"><br />
</div><div style="background-color: white; color: black;">१५ दिवसांनी शाळेत परतलेल्या शिंदे सरांनी सर्व इतिहास मुख्याध्यापक रघुवीर  पवार यांना सांगितला.पवारांनी राजूच्या वडीलांना निरोप पाठवला,मुलाच्या  कर्तृत्वाचे पाढे त्यांनी राजूचे वडील शंकरराव यांच्या पुढे वाचले.'असे  अनेक प्रकार आपल्या मुलाच्या बाबतीत घडले आहेत यापुढे लक्ष्य ठेवा' अशी  तंबी राजूच्या वडीलांना मुख्याध्यापकांनी दिली.कुठूनतरी राजूच्या कानावर ही  बातमी गेली.त्यानी या रघुवीर मास्तरचा म्हातारा मरतो कि नाही बघ अशी  वल्गना वर्गात केली.आणि दुस-या दिवशी रघुवीर पवार यांचे वडील कैलासवासी  झाले.</div><div style="background-color: white; color: black;"><br />
</div><div style="background-color: white; color: black;">यथावकाश राजूचा दाखला शाळेतून काढून त्याच्या घरी पाठवण्यात आला.राजूचा  मोठा भाऊप्रविण शाळेत गेला त्यांनी मुख्याध्यापकांना भरपूर समजावले कुणीही  ऐकले नाही.कारण राजूचा अनुभव शाळा, गाव ,मित्र सर्वांनाच आला होता.अनेकांनी  हे कार्ट मरत का नाही ?असे जाहीर प्रकटनही केले होते. राजुचे नाव अखेर  शाळेतून काढण्यात आले.या प्रकारामुळे राजुचा भाऊखूप संतापला.त्यांनी  घरामध्ये राजुला बेदम बदडले.राजूमुळे सर्वांना मनस्ताप सहन कारावा लागला  होता याची चिड मारा्तांन त्याच्या मनात होती.मार खाऊन सुजलेला राजू  कोप-यातून हळूच बोलला 'दादा मला मारतोस तुझा पण बाप मरेल.  झालं.....सत्यानाश...राजूच्या या वाक्याने प्रविणच्या हातातली काठी खाली  पडली.राजूचे बाबा शंकरराव धाडकन खुर्चीत बसले.आईने थेट हुंदकाच दिला.आणि  घरात सर्वत्र नीरव शांतता पसरली.आपले बाबा मरणार या कल्पनेने प्रविणला वाईट  वाटले.आपण जाणार या भावनेतून शंकरराव खुर्चीत विमनस्क बसले होते.रात्री  घरी कोणीही जेवले नाही.पाण्याचा थेंबही पोटात गेला नाही.राजूची  आत्तापर्यंतची भविष्यवाणी खरी ठरली होती.त्यामुळे सर्व कुटुंब चिंतेत  होते.शंकरराव सारखे आपल्या छातीला हात लावून स्वत:ला तपासून पाहात  होते.पंखा पडून मरायला होईल या भितीने ते पंख्यापासून दूर जाऊन  बसले.रात्रीच दोन वाजले तरी शंकररावांना झोप नाही.घरात मोठा लाईट लावून  ठेवलेला होता. छातीत धडधड सुरु होती.</div><div style="background-color: white; color: black;"><br />
</div><div style="background-color: white; color: black;">पहाटे पहाटे राजूचे बाबा शंकरराव यांना डोळा लागला.</div><div style="background-color: white; color: black;"><br />
</div><div style="background-color: white; color: black;">तेवढ्यात राजूची आई त्यांना उठवू लागली. </div><div style="background-color: white; color: black;"><br />
</div><div style="background-color: white; color: black;">' अहो उठा, झोपलात काय ? शेजारचे गणपतराव मेले.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.clipartoday.com/_thumbs/Faces_75_tnb.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="http://www.clipartoday.com/_thumbs/Faces_75_tnb.png" width="161" /></a></div></div><br />
<br />
<div id="WISESTAMP_SIG_2985" style="background-color: white; color: black;"><span style="font-family: Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif; font-size: 13.3px;"><div style="margin: 0pt 0pt 8px;"><div style="margin: 0pt;"><span style="font-size: xx-small;"><span class="Yd"><span class="ze"> </span></span></span><span style="font-size: xx-small;"><span class="Yd"><span class="ze">आंतरजालावरून साभार </span></span></span><span style="font-style: italic;"><span style="font-size: xx-small;">- ई-मेल फॉरवर्ड - आभार - लेखक / कवी</span></span></div></div><br />
</span></div>

जिभेवर तीळ.........Funny-Marathi-Story-Vinodi-Katha :)

शाळेच्या मैदानावर राजू आणि चिंटूची चांगलीच जमली.राजूने क्रिकेट खेळताखेळता चिंटूला भरमसाठशिव्या दिल्या.आणि तुझा बाप मरेल असा घणाघाती शापही ...

मन माझे .....

आपट्याच्या पानाला सोन्याच मोल कां? - मराठी कथा - Dasara Special Marathi Story

केळीचे पान मधून का विभागले गेले आहे? - श्रीराम हनुमंताची रोचक कथा | Banana Leaf Marathi Story Shri Ram & Hanuman

रामभक्त हनुमान .......Hanuman Jayanti Special Marathi Katha story

होळी महात्म कथा - होळी म्हणजे वाईट विचारांचे दहन - Happy Holi Story & Importance

पहिला वेलेन्टाइन - First Valentine - Short Sweet Love Story :)

स्वतःवर प्रेम करायला शिका - १४ फेब्रुवारी 'व्हॅलेण्टाईन डे' विशेष

कुंतीचे वाण - हळदीकुंकू कथा - Kuntiche Vaan - Story on Haladi Kunku Ceremony

एक आयडिया जो बदल दे आपकी दुनिया (भाग ३) - लेखिका: राजेश्वरी शिगवण Marathi Love Story Phone Call Chat Friends

23 डिसेंबर राष्ट्रीय किसान दिन - लोकप्रिय नेते चौधरी चरणसिंह यांची कथा

एक आयडिया जो बदल दे आपकी दुनिया (भाग २) - लेखिका: राजेश्वरी शिगवण #MarathiLoveStory #PhoneCall #ChatFriends

एक आयडिया जो बदल दे आपकी दुनिया (भाग १) - लेखिका: राजेश्वरी शिगवण #MarathiStory #PhoneCall #LoveStory

शक्ती निवड करण्याची - चेतन भगत , Power Of Choice by Chetan Bhagat

मी सुंदर कि चंद्र सुंदर ? Love is Sweet..Keep Loving

संपूर्ण शून्य...Marathi Story of Number Zero

मन:शांतीचे झाड - Tree of Inner Peace - Marathi Nice Story

मसाला डोसा - भावपूर्ण छान मराठी कथा | Masala Dosa Very Nice Marathi Story

आईची आई होण्याची वेळ - मराठी कथा Must Read Marathi Story

नाते तुझे नि माझे - मराठी कथा Must Read Marathi Story

मार्क ट्वेन आणि कुत्र्याचे छोटू पिल्लू मराठी कथा - Marathi Story

जिभेवर तीळ.........Funny-Marathi-Story-Vinodi-Katha :)

ब्लॉग संग्रहण

लेबल

Other Nice Blogs