| कुठेपर्यंत आले आहे मी | ||||||
| तुझ्या सोबत तुझ्या नकळत | ||||||
| थोडासा थांब बघतर जरा | ||||||
| हे डोळे फक्त तुझीच वाट बघत आहे रात्रदिवस | ||||||
| थकलेत् रे ते | ||||||
| त्याना एकदा अलगद तुझ्या ओठानी पुसून तर जा जरा | ||||||
| थोडासा थांब बघतर जरा | ||||||
| तुझ्या नसन्याने तुझ्या असण्याचे महत्व कळला आहे मला | ||||||
| तुझ असण पुन्हा एकदा देऊन तर जा जरा | ||||||
| थोडासा थांब बघतर जरा | ||||||
| तुझ काम, तुझ घर, तुझे मित्र, तुझ विश्व | ||||||
| सगळ सगळ मान्य मला | ||||||
| पण इथे कुणीतरी तुझ्यासाठी एक जग उभ केलय | ||||||
| ते बघून तर जा जरा | ||||||
| थोडासा थांब बघतर जरा | ||||||
| हा चंद्र सुद्धा हसतो मला | ||||||
| म्हणतो, ज्याला तू आमच्यात शोधत असत्तेस रात्र रात्र | ||||||
| तोही तुझ्यासाठी झुरततोय का असाच | ||||||
| त्या चंद्राला उत्तर देऊन तर जा जरा | ||||||
| थोडासा थांब बघतर जरा | ||||||
| आठवण तुलाही येते माझी | ||||||
| पापणी तुझी ही ओलवते अश्रूनी | ||||||
| त्या अश्रूना माझ्या ओंज़ळीत देवून तर जा जरा | ||||||
| थोडासा थांब बघतर जरा | ||||||
| तुझ हसण तुझ बोलण | ||||||
| तुझा राग तुझ गप्प राहण | ||||||
| घेऊन गेलास तुझ्याबरोबर तू सर्व | ||||||
| ज़गण्यासाठी तेवढेच आहे रे माझ्याकडे | ||||||
| माझ जगण देऊन तर ज़ा जरा... | ||||||
| थोडासा थांब बघतर जरा | ||||||
| माझ्या ज़वळ थोडा बसतर जरा | ||||||
| माझा सहवास, माझा श्वास, माझी सोबत | ||||||
| अनुभव तर जरा | ||||||
| थोडासा थांब बघतर जरा | ||||||
| प्रेमात म्हणे न सांगता न बोलता | ||||||
| सर्व काही कळत | ||||||
| मग न सांगता न बोलता | ||||||
| मला समजून तर घे जरा | ||||||
| थोडासा थांब बघतर जरा | ||||||
| तुझ्यात स्वत:लाच हरवून | ||||||
| बसले मी कुठेतरी | ||||||
| जरा येऊन मला माझेपन | ||||||
| शोधून तर दे जरा | ||||||
| थोडासा थांब बघतर जरा | ||||||
| माझ्या दिवसात, माझ्या रात्रीत | ||||||
| माझ्या प्रत्येक क्षणात तू आहेस | ||||||
| व्यापून टाकल आहेस तू मला | ||||||
| माझा एक एक क्षण | ||||||
| मला परत देऊन तर जा जरा | ||||||
| थोडासा थांब बघतर जरा | ||||||
| एकदा, फक्त एकदाच माझ्या मनात डोकवून तर जा | ||||||
| स्वता:लाच बघितल्यावर कस वाटत | ||||||
| ते सांगून तर जा जरा... | ||||||
| थोडासा थांब बघतर जरा | ||||||
| अळुवा वरच्या थेंबासारखा आहे रे हे आयुष्य... क्षणभंगुर | ||||||
| कुणी ते पाण हलवण्या आधी आणि तो इवलसा थेंब कुठेतरी लुप्त होण्याआधी | ||||||
| एकदा प्रेम करुन तर जा जरा... | ||||||
| थोडासा थांब बघतर जरा | ||||||
| शेवटचा थोडासा थांब | ||||||
| कसलीही अपेक्षा नाही... की कासलही बंध नकोत | ||||||
| प्रेम केल आहे तुझ्यावर... त्यात कसले व्यवहार नकोत | ||||||
| भावनाच फक्त कळतात रे मला | ||||||
| त्याचा पलिकडचे काहीही नको | ||||||
| एकदा त्या भावनाना स्पर्शून तर जा जरा | ||||||
| थोडासा थांब बघतर जरा | ||||||
| ह्या वेडीला थोडस शहाणपण शिकवून तर जा जरा. | ||||||
| थोडासा थांब बघतर जरा | ||||||
याची सदस्यत्व घ्या:
टिप्पणी पोस्ट करा (Atom)
टिप्पणी पोस्ट करा Blogger Facebook