केळीच्या पानांच्या वाटपाची ही कथा हनुमानजींच्या भगवान श्रीरामावरील भक्तीचे एक अद्वितीय उदाहरण आहे. लंकेच्या विजयानंतर भगवान राम हनुमानजी आणि संपूर्ण वानरसेनेसह अयोध्येला पोहोचले. या आनंदात एक मोठी मेजवानी आयोजित करण्यात आली होती, ज्यामध्ये संपूर्ण माकड सैन्याला आमंत्रित करण्यात आले होते. सुग्रीवजींनी माकडांना समजावले - आम्ही येथे पाहुणे आहोत. माकडांना लोक असभ्य म्हणू नयेत म्हणून प्रत्येकाला इथे खूप सौजन्य दाखवावे लागते. माकडांनी आपल्या जातीचा सन्मान राखण्यासाठी दक्ष राहण्याचे वचन दिले. एका माकडाने सुचवले, 'आम्ही विनम्र राहण्याचा सर्वतोपरी प्रयत्न करू, पण आमच्याकडून कोणतीही चूक होऊ नये म्हणून आम्हाला मार्गदर्शनाची गरज आहे. तुम्ही एखाद्याला आमचा नेता बनवा, जो आम्हाला मार्गदर्शन करत राहील. आमच्यावर लक्ष ठेवा आणि जर माकडे एकमेकांशी भांडू लागली तर तुम्ही त्यांना रोखू शकता.
हनुमानजी पुढारी झाले. सणाच्या दिवशी हनुमानजी सर्वांच्या बसण्याची व्यवस्था पाहत होते. व्यवस्था सुरळीत करून त्यांनी श्रीरामाला गाठले. श्रीरामांनी हनुमानजींना आत्मीयतेने सांगितले, 'हनुमानजी, तुम्हीही माझ्यासोबत बसा आणि जेवा.' एकीकडे परमेश्वराची इच्छा होती. दुसरीकडे, परमेश्वराबरोबर भोजन केल्याने परमेश्वराचा आदर कमी होऊ नये, असा विचार आहे. हनुमानजी अडचणीत आले. त्याला स्वामींच्या बरोबरीने बसायचे नव्हते. भगवंतांच्या भोजनानंतरच प्रसाद घ्यायचा होता. याशिवाय बसायला जागा उरली नव्हती आणि जेवणासाठी थाळी म्हणून वापरण्यासाठी केळीचे पानही उरले नव्हते.
भगवान श्रीरामांनी हनुमानजींच्या मनातील शब्द जाणले. त्याने पृथ्वीला हनुमानजी आपल्या शेजारी बसतील एवढी जमीन वाढवण्याचा आदेश दिला. परमेश्वराने एक जागा केली, परंतु केळीचे दुसरे पान केले नाही. ते हनुमानजींना म्हणाले, 'तुम्ही मला पुत्रासारखे प्रिय आहात. तू माझ्या ताटात (केळीच्या पानात) खा.
यावर श्री हनुमानजी म्हणाले, 'भगवान, मला तुमच्या बरोबरीची इच्छा कधीच नव्हती. सेवक बनून जे सुख मिळते, ते बरोबरीने मिळणार नाही. त्यामुळे मी तुमच्या ताटात जेवू शकत नाही.'' श्रीराम अयोध्येतील सर्व लोकांसमोर वानर जातीचा आदर वाढवण्यासाठी म्हणाले, ''हनुमान माझ्या हृदयात वास करतो. हनुमानाची पूजा करणे म्हणजे माझीच पूजा करणे. हनुमानाची नाही तर कोणी माझी पूजा केली तर ती पूजा पूर्ण होणार नाही.'
तेव्हा श्रीरामांनी उजव्या हाताच्या मधल्या बोटाने केळीच्या पानाच्या मध्यभागी एक रेषा काढली, ज्यामुळे पान जोडून त्याचे दोन भाग झाले. अशा रीतीने भक्त आणि देव दोघांच्याही भावनांचा मान राखला गेला .श्रीरामाच्या कृपेने केळीच्या पानाचे दोन भाग झाले. केळीची पाने अन्न देण्यासाठी सर्वात शुद्ध मानली जातात. आजही केळीच्या पानांचा उपयोग शुभ कार्यात देवांना अन्न अर्पण करण्यासाठी केला जातो..!!
जय जय श्री राम 
Post a Comment Blogger Facebook