मन माझे .....

March 31, 2025 01:50:47 AM Menu

Latest

00:54 AM गुढीपाडवा आणि नव वर्षाच्या हार्दिक शुभेच्छा…! Happy Gudhi Paadwa & Prosperous New Year Greetings, Scraps, Pics, Wishes to you :)

टाईम पास २ कथा - Timepass 2 Story

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: center;">
टाईम पास २ कथा - Timepass 2 Story</div>
<div style="text-align: center;">
( सध्या आंतरजालावर टाइम पास २ ची हि कथा खूप गाजतेय)  </div>
<div style="text-align: center;">
 </div>
<div style="text-align: center;">
 </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhNjXbXZ8E9tW1BpP4VQ55kwUfhyphenhyphen9_tpM7f4RFbHV1pD2kQ8SP8Hxx6zT_uL1V7l39_qBWP-WTDks1rjnvBItRm-Sy7YyJEp4IGyxwdWp5aJXmTmm2tH-3IV94WjD_9w_5wjEFs_0nVb1E/s1600/timepass+part+f2.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="315" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhNjXbXZ8E9tW1BpP4VQ55kwUfhyphenhyphen9_tpM7f4RFbHV1pD2kQ8SP8Hxx6zT_uL1V7l39_qBWP-WTDks1rjnvBItRm-Sy7YyJEp4IGyxwdWp5aJXmTmm2tH-3IV94WjD_9w_5wjEFs_0nVb1E/s1600/timepass+part+f2.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: left;">
माधवराव लेले भटाची चाळ सोडुनपुण्याला राहायला जातात.तिथेच स्थायिकहोतात.प्राजक्ता तिथल्याच एका कॉलेज मध्ये प्रवेश घेते.पण ती अजून दगडुला विसरलेली नसते.दगडु बरोबर घालवलेले सोनेरी क्षण तिच्या मनात आठवण बनुन राहीलेले असतात.ती परत कोणाच्या प्रेमाचा विचार करू शकत नाही त्या दरम्यान वल्लभ माधवरावांच्या मर्जी विरूध्द स्पृहा शी लग्न करतो. त्या मुळे माधवराव नाराज होतात.ते वल्लभ ला घराबाहेर काढतात.वल्लभ व स्पृहा वेगळे राहायला जातात.त्यामुळे प्राजक्ता ने जर परत काय चूक केली तर मी आत्महत्या करेन अशी धमकी माधवराव देतात.३,४ वर्षांचा कालावधी जातो.एक हँडसम, स्मार्ट मुलगा प्राजक्ताच्या कॉलेज मध्ये एंट्री करतो.त्याचे नाव असते रॉकी.त्यावेळेस रॉकी समोर काही मुले एका मुलीची छेड काढत असतात. ती मुलगी दुसरी कोणी नसुन प्राजक्ता असते.रॉकी त्या मुलांची धुलाई करतो.प्राजक्ता रॉकीचे आभार मानायला लागते.पण रॉकी "ईट्स माय ड्युटी " असं म्हणुन तिथुन निघतो.पुढे रॉकी प्रा.ची.बर्याच संकटात मदत करतो.त्यामुळे ती दोघे चांगले मित्र बनतात.एकदा माधवराव लेलेंच्या गाडी समोर मुलगी आल्याने अपघात होतो. लोक माधवरावांना मारायला लागतात.पण ऐन वेळी रॉकी तिथे येऊन त्यांना मदत करून त्या मुलीला हॉस्पिटल मध्ये घेऊन जातो. त्यामुळे रॉकीचे इंप्रेशन माधवरावांवर पडते. पुढे रॉ. प्रा.ला प्रपोज करतो.पण आपली प्राजू रॉकीला नकार देते.ती म्हणते आपण फक्त चांगले मित्र आहोत व दगडु बद्दल त्याला सर्व सांगते. मग रॉकी प्राजुला एक गिफ्ट देऊन निघुनजातो. ती ते उघडून पाहते तर त्या मध्ये मोरपंख व तिचा फोटो असतो ती आनंदात त्याला पळतच जाऊनघट्टमिठी मारते. व म्हणते.आज पर्यंत का लपवुनठेवलेस...तेव्हा रॉ. म्हणतो मला पहायचं होतं की मी तुझ्या मनात अजून कितीसा शिल्लक आहे. प्राजू:-माझे प्रेम टाईम बरोबर पास होणारे नव्हते. दगडुने सायकल चालवुन नंतर बाईक रेसिंग करुन कसे पैसे जमा केले व १२ वी मध्ये ८५ टक्के मार्क़स कसे काढले वगैरे ....वगैरे.. हे सांगताना माधवराव लेले सर्व ऐकत असतात.ते त्याची माफी मागतात. पण रॉकी तुमच्या मुली मुळे काहीतरी करु शकलो. पुढे काय.... दोघांचं लग्न.... व वल्लभ आणि स्पृहा चा स्वीकार.... संपला पिक्चर :)</div>
<div style="text-align: left;">
 </div>
<div style="text-align: left;">
 आंतरजालावरून साभार - ई-मेल फॉरवर्ड - आभार - लेखक / कवी</div>
</div>

टाईम पास २ कथा - Timepass 2 Story

टाईम पास २ कथा - Timepass 2 Story ( सध्या आंतरजालावर टाइम पास २ ची हि कथा खूप गाजतेय) माधवराव लेले भटाची चाळ सोडुनपुण्याला राहायला जातात.तिथेच स्थायिकहोतात.प्राजक्ता तिथल्याच एका कॉलेज मध्ये प्रवेश…

श्री गजानन महाराज प्रगटदिनाच्या हार्दिक शुभेच्छा ! - Shri Gajanan Maharaj Prakat Din

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
संतशिरोमणी श्री गजानन महाराजांना कोटी कोटी प्रणाम. जय गजानन.  
 
गजानन महाराज यांच्या प्रगट होण्याची कथा पुढीलप्रमाणे आहे : 
 
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0EcEfAprJROZ9HR4Kb_yiV3YCb9YPmRtAcV1bIzEyeNtjOeiX1y7lLrl6nDT84Mf8UmY9wbCOi4S1KbcqSzwee3UO5KQPdE4o5tywU_Fh_AkWyOzq1dwJVb0rCzWC-IQeLpJnAuUK-dA/s1600/gajanan+maharaj+2-free.jpeg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0EcEfAprJROZ9HR4Kb_yiV3YCb9YPmRtAcV1bIzEyeNtjOeiX1y7lLrl6nDT84Mf8UmY9wbCOi4S1KbcqSzwee3UO5KQPdE4o5tywU_Fh_AkWyOzq1dwJVb0rCzWC-IQeLpJnAuUK-dA/s1600/gajanan+maharaj+2-free.jpeg" width="277" /></a></div>
श्री गजानन महाराजांचा जन्म कुठे व कधी झाला हे अज्ञात आहे. परंतु गजानन 
महाराज माघ वद्य ७ शके १८०० , २३ फेब्रुवारी १८७८ या दिवशी ऐन तारुण्यात ते
 शेगांव जि. बुलढाणा येथे दिगंबरावस्थेत दृष्टीस पडले . त्या वेळी ते 
देवीदास पातुरकरांच्या मठाबाहेर उष्ट्या पत्रावळीतील शिते उचलून खात होते. 
ह्या संदर्भात दासगणूंनी लिहिले आहे, "कोण हा कोठीचा काहीच कळेना। ब्रह्माचा ठिकाणा कोण सांगे। साक्षात ही आहे परब्रह्ममूर्ती। आलीसे प्रचिती बहुतांना॥" 
 जसा कुशल जवाहीर कोळशाच्या तुकड्यांमधून अनमोल हिरा शोधून काढतो 
त्याप्रमाणे बंकटलाल आगरवाल ह्याने त्यांचे महत्त्व ओळखले. त्याला 
महाराजांचे प्रथम दर्शन झाले ते असे, - "दंड गर्दन पिळदार। भव्य छाती 
दृष्टी स्थिर। भृकुटी ठायी झाली असे॥" जेव्हा बंकटलालने त्यांना जेवणाविषयी
 विचारले त्यावेळी महाराजांनी नुसतेच शून्य दृष्टीने त्याच्याकडे पाहिले. 
कारण महाराज त्यावेळी तुर्या* अवस्थेत होते . (तुर्या* अवस्था : जागृति म्हणजे जागे असणे, सुषुप्ति म्हणगे झोपणे आणि 
स्वप्नावस्था ह्या तीन अवस्थांच्या पलीकडील स्थितीस तुर्या अवस्था अथवा 
व्रह्मस्थिति अथवा सहजसमाधि असे म्हणतात)  महाराज एक महान आणि असामान्य 
असे योगी आहेत ह्याची बंकटलालला तत्काळ आणि मनोमन खात्री पटली. त्या महान 
भक्ताने त्यांचे श्रेष्ठत्व ओळखून त्यांना स्वगृही आणले. जेथे संतांचा वास 
तेथेच भगवंताचा निवास, ह्या उक्तीप्रमाणे, "बंकटलालाचे घर। झाले असे 
पंढरपूर। लांबलांबूनीया दर्शनास येती। लोक ते पावती समाधान॥,"   
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCXLlADN1TOY5McPI2GKqOj3Cxs-iAujRvdkyQw4CMYP6xdJrAB03-fxSplYDmuFSWyIDyBXMDYh7jQK3dPXpnl_ijCZF_peS0oxrvsUdNtXn_g6Smx_s6Yt6mKc-39o9IXfN2QXgQXDw/s1600/gajanan+maharaj+wallpaper.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCXLlADN1TOY5McPI2GKqOj3Cxs-iAujRvdkyQw4CMYP6xdJrAB03-fxSplYDmuFSWyIDyBXMDYh7jQK3dPXpnl_ijCZF_peS0oxrvsUdNtXn_g6Smx_s6Yt6mKc-39o9IXfN2QXgQXDw/s1600/gajanan+maharaj+wallpaper.jpg" width="293" /></a></div>
बंकटलालाचे घर भक्तांनी दुमदुमून गेले. जरी पहिले काही महिने श्री गजानन 
महाराज बंकटलालाकडे राहिले तरीदेखिल सच्च्या परमहंस संन्याशाप्रमाणे काही 
कालानंतर त्यांनी त्यांचे वास्तव्य तिथून बदलून गावातील मारुतीच्या मंदिरात
 स्थिर केले. संत हे उपाधिरहित असल्याकारणाने गजानन महाराजदेखिल उपाधिपासून
 दूर राहण्याकरिता अनेक वेळा मठ सोडून कुठेतरी भटकंती करण्यास निघून जात. 
शेगांवात राहून महाराजांनी अनेक लीला करून लोकांचे कल्याण केले व त्यांना 
भक्तीमार्गाला लावले. सद्‌गुरू अक्कलकोटचे श्री स्वामी समर्थ हे 
गजानन महाराजांचे सद्‌गुरू होते. या संदर्भात असे सांगितले जाते की ज्या 
दिवशी तरूण वयातील गजानन महाराज श्री स्वामींना भेटण्यास अक्कलकोटला येणार 
होते त्यादिवशी श्री स्वामी अतिशय आनंदात होते. तसेच दुरून गजानन 
महाराजांना (१७-१८ वर्षे वयाचे) येताना पाहून ते अतिशय आनंदाने उद्गारले, 
"गणपती आला रे!" त्यावर त्यांनी गजानन महाराजांना स्वतःच्या मांडीवर बसवून 
घेऊन त्यांचे प्रेमाने स्वागत केले. असे सांगितले जाते की केवळ एकच महिना 
गजानन महाराजांना स्वतःजवळ ठेऊन घेतल्यानंतर श्री स्वामींनी 
तारुण्यावस्थेतील गजानन महाराजांना आध्यात्मिक कार्याची दिशा दाखविण्यासाठी
 सटाणा येथील थोर सत्पुरूष देव मामलेदार यांच्याकडे पाठवले. देव 
मामलेदारांनी महाराजांची अध्यात्मविषयक जाणीव समृद्ध केली आणि पुढील 
कार्याची दिशा व स्वरूप स्पष्ट करून सांगितले . त्यांच्याच सूचनेनुसार 
महाराजांनी पुढे आपले कार्यक्षेत्र शेगांव येथे निश्चित केले . 
 
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2s09j4Z-PPMkyuzh33igEXRaw2FToguK17nWMuYvs2FbKnAc78Lbv4y37_KWDKcN5J6ZlCddcFsi3IV290613I9w0uCkqmgg_ZzfLX9CFBAu09Tq6cT1R-RtOCoaTLg6eF3PtbOW7UQ0/s1600/gajanan-maharaj.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2s09j4Z-PPMkyuzh33igEXRaw2FToguK17nWMuYvs2FbKnAc78Lbv4y37_KWDKcN5J6ZlCddcFsi3IV290613I9w0uCkqmgg_ZzfLX9CFBAu09Tq6cT1R-RtOCoaTLg6eF3PtbOW7UQ0/s1600/gajanan-maharaj.jpg" width="244" /></a></div>
देह त्याग करण्यापूर्वी महाराज म्हणाले, "मी गेलो ऐसे मानू नका। भक्तित 
अंतर करू नका। कदा मजलागी विसरु नका। मी आहे येथेच॥" "दु:ख न करावे 
यत्किंचित। आम्ही आहोत येथेच। तुम्हा सांभाळण्यापरी सत्य। तुमचा विसर पडणे 
नसे॥." त्यामुळेच जरी गजानन महाराजांनी समाधी घेतली तरी आजही त्यांच्या 
भक्तांना त्यांची कृपा, प्रेम, आशीर्वाद आणि मार्गदर्शन लाभत आहे. ॥ गण गण गणांत बोते ॥ ॥ जय गजानन ॥ 
 
इति लेखनसीमा. [ आंतरजालावरून साभार - संदर्भ : विकिपीडिया मराठी ] 
 
 
 </div>

श्री गजानन महाराज प्रगटदिनाच्या हार्दिक शुभेच्छा ! - Shri Gajanan Maharaj Prakat Din

संतशिरोमणी श्री गजानन महाराजांना कोटी कोटी प्रणाम. जय गजानन. गजानन महाराज यांच्या प्रगट होण्याची कथा पुढीलप्रमाणे आहे : श्री गजानन महाराजांचा जन्म कुठे व कधी झाला हे अज्ञात आहे. परंतु गजानन महा…

भास ......... कवयित्री : प्रतीक्षा गायकर ,बदलापूर

…

लाज ..कवयित्री : प्रतीक्षा गायकर ,बदलापूर

…

ये तू ..कवयित्री : प्रतीक्षा गायकर ,बदलापूर

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0XIpuUqNdSzULoblJaSBqjFMhuXg9KjS-_KxqxfRWEAJOZKrdSJU5pPTwOauqyywy_ttJbfx_KUZrQJ8kEOw8crP6NMU4A-xH9zfvnPR6eZ_nizWm_ENazNs3yRaVnOOD15A48dFxCsw/s1600/Girl-at-window.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0XIpuUqNdSzULoblJaSBqjFMhuXg9KjS-_KxqxfRWEAJOZKrdSJU5pPTwOauqyywy_ttJbfx_KUZrQJ8kEOw8crP6NMU4A-xH9zfvnPR6eZ_nizWm_ENazNs3yRaVnOOD15A48dFxCsw/s320/Girl-at-window.jpg" width="315" /></a></div>
चातकासारखी वाट पाहतेय मी धुंद पावसाल्साळयासारखा एकदाच ये तू . प्रेमाची धुंदी हवीय सारी, तो कैफ जुना पुन्हा एकदा चढवायला ये तू सात जन्मच प्रेम माझ हक्काच, या एकाच जन्मात भरभरून द्यायला ये तू. प्राजक्त फुललाय फांदीवर ह्या सुगंधाच दान पदरात त्याच्या टाकायला ये तू . बाग हि बह्र्लीय अशी थंडीतही दाणा हिच्या कणसाचा घ्यायला ये तू . सुगंधाच काय घेऊन बसलास? बहर सारा तुझाच आहे,तो लुटायला ये तू दोघांचा आहे प्रवास सगळा पावल माझ्या पावलांशी जुळवायला ये तू . माझा शब्दन शब्द तुझाच आहे, कविता आहे तुझ्याचसाठी,हि वाचायला ये तू . 
 
कवयित्री : प्रतीक्षा गायकर ,बदलापूर </div>

ये तू ..कवयित्री : प्रतीक्षा गायकर ,बदलापूर

चातकासारखी वाट पाहतेय मी धुंद पावसाल्साळयासारखा एकदाच ये तू . प्रेमाची धुंदी हवीय सारी,तो कैफ जुना पुन्हा एकदा चढवायला ये तू सात जन्मच प्रेम माझ हक्काच,या एकाच जन्मात भरभरून द्यायल…