ऊंची !
एक अभियंता, एक गणितज्ञ व एक भौतिक शास्त्रातला तज्ञ एका खांबाजवळ उभे होते. त्यांना प्रश्न पडला होता कि या खांबाची ऊंची कशी मोजायची, असे कोणते सूत्र या खांबाची अचूक ऊंची काढून देईल ?
तितक्यात एक मराठीचा प्राध्यापक तेथे आला.
मराठीचा प्राध्यापक," काय झाल ? सर्वच काळजीत दिसताय ?"
अभियंता,"आम्ही या खांबाची ऊंची मोजण्या साठी एक सूत्र तयार करतोय. या सूत्राने याची अचूक लांबी मोजता येणार."
प्राध्यापक," त्यात काय एक्दम सोप आहे ते. मी तुम्हाला ती मोजुन दाखवतो."
मराठीच्या प्राध्यापकाने तो खांब तेथून काढला, जमिनीवर आडवा ठेवला, एक पट्टी आणली व मोजून सांगीतले १८ फूट व खांब परत जागेवर नेऊन ऊभा केला.
गणितज्ञ : अरे आम्हाला याची ऊंची मोजायची होती, याने तर खांबाची लांबी सांगितली !
मैत्री.
सांता ने नविन मोबाईल घेतला.
त्याच्या मित्रांनी मिठाई मागितली.
सांता बाजारात गेला. त्याच्याकडे फार पैसे नव्हते.
त्याने मोबाईल विकला.
आणि मित्रांना मिठाई खाऊ घातली .
पैसा.
माणसाच्या आयुष्यात पैसा सर्व काही नाही.
विसा आणि मास्टर कार्ड आहेत ना !
बाळूचा अभ्यास.
शाळेतल्या बाळूच्या प्रगतीवर वैतागुन शाळेतले शिक्षक : बाळू, तुझ कोणतही गणित कधिही बरोबर नसते, इतिहासातही तु चुका करतोस, विज्ञानातही तु कच्चा आहेस . तुझ्या चुका कमी करायला खुप अभ्यास करावा लागणार.
असच चालु राहिल तर तुला पास झाल्यावर नोकरी कोण देणार ?
बाळू : सर, मला पास झाल्यावर हवामान खात्यात नोकरी करायची आहे.
खोकला !
बांता सांताला : तुझा खोकला कसा आहे ?
सांता : खोकला थांबला पण अजुनही श्वास घेताना त्रास होत आहे.
बांता : काळजी नको करु, एक दिवस श्वासही थांबेल.
जन्म.
बांता : ऑक्सिजन जगण्यासाठी अत्यावश्यक आहे. या वायूचा शोध १७७३ साली लागला.
सांता : अरे देवा, बरं झाल माझा जन्म त्यापुर्वी नाही झाला.
अशक्य !
गुरुजी : बाळू, तु एखादे असे काम करू शकतोस का जे इतरांना अशक्य आहे ?
बाळू : हो सर, मी माझे अक्षर वाचू शकतो.
आजार ?
डॉक्टर : तुम्हाला मलेरिया झाला आहे.
रुग्ण : डॉक्टर, खरच मलेरिया झालाय ना ? एकदा एकाला डॉक्टरांनी मलेरियाची औषधे दिलीत पण तो टॉयफाईडने मेला.
डॉक्टर : नाही, माझे रुग्ण मलेरियाचे औषध दिल्यावर मलेरियानेच मरतात.
पेपर !
बाबा : काय रे बाळू, आजचा पेपर कसा होता ?
बाळू : बाबा, प्रश्न तसे सोपे होते पण त्यांची उत्तरे फार कठिण होती.
सुंदर बाई !
नवरा घरी आल्यावर....
बायको : अहो, मी आज ना जगातली सर्वात सुंदर बाई बघितली.
नवरा : मग काय केल तु ?
बायको : काही नाही, थोड्या वेळाने मी आरश्या समोरुन बाजुला झाले.
डॉक्टर सांता.
डॉक्टर सांताने फार गंभीर चेहरा करुन हातात टॉर्च घेऊन पेशंटचे डोळे तपासले, जिभ बघितली, कान तपासले आणी.........
बराच विचार करुन म्हणाला..........
टॉर्च चांगला आहे !!!
लाच.
वकिल रागारागाने पक्षकाराकडे गेला.
वकिल : अरे तु आपल्या न्यायामूर्तींकडे लाच पाठवलीस ?
पक्षकार : होय.
वकिल : तुला माहित आहे ते कसे आहेत ? त्यांना हे आवडणार नाही.
पक्षकार : होय.
वकिल : तरिही तु अस का केलस ? आपण आता हरणार.
पक्षकार : नाही, मी लाच आपल्या विरोधी पक्षाच्या नावे पाठवली !!!
लक्ष !
शिक्षक : बाळू, वर्गात थोड लक्ष देतोस का ?
बाळू : सर, मी शक्य तितक कमीच लक्ष देतोय.
बाप रे !
अरे तुला रडायला काय झालं ?
तो हत्ती आज मेला.
तर काय तो हत्ती तु पाळलेला होता कां ?
नाही, त्याला पुरायला खड्डा खणायला मला सांगण्यात आलय.
स्वप्ने बघा !
बाबा : राजु, हल्ली तु फार झोपतोयस.
राजु : हो बाबा.
बाबा : काय झाल ? तब्येत ठिक आहे ना ?
राजु : हो बाबा, मागच्या रविवारी मी त्या भाषणाला गेलो होतो ना. त्यांनी सांगितलय स्वप्ने बघा तरच मोठे व्हाल. म्हणुन मी झोपायला लागलोय. झोपलो तरच स्वप्ने पडतील ना.
ब्रेक ?
बांता : अरे सांता, तु कार इतक्या वेगात का चालवतो आहेस ?
सांता : अरे कारचे ब्रेक फेल झालेत. मला वाटते लौकरच घरी पोहचलेल बर.
प्रार्थना.
शिक्षक : राजू तु जेवण्यापूर्वी प्रार्थना करतोस का ?
राजू : नाही सर, तशी गरज नसते. माझी आई फार चांगला स्वयंपाक करते.
सांताचा विमान प्रवास.
सांताला दिल्लीहून तातडीने अमृतसरला जायचे होते.
बर्‍याच जणांना विचारल्यावर सांता विमानाने जायचे ठरवतो.
विमानाने त्याचा पहिलाच प्रवास असल्याने तो थोडा अस्वस्थच असतो.
सर्व सोपस्कार पूर्ण करुन तो विमानातली आपली जागा पकडतो.
खिडकी मिळाल्याने सांता आनंदात असतो.
सांता खिडकीतुन बाहेर बघत असतो.
विमान सुटते.
धावपट्टीवर धावायला लागते.
सांता आपल्या जागेवरुन उठतो व कॉकपिट मध्ये जावून पायलटच्या काना खाली दोन ठेवतो.
कारण ?
?
?
?
?
?
?
त्याला वाटते पायलट ते विमान रस्त्याने नेणार आहे !
मैत्री !
सुरेश : नरेश, समजा तुझ्याकडे पाच घरे आहेत. त्यातल मला एक देशिल कां ?
नरेश : हो, देईन ना .
सुरेश : समजा तुझ्याकडे पाच पॅंट्स आहेत त्यातली मला एक देशिल कां ?
नरेश : हो. का नाही.
सुरेश : समजा तुझ्याकडे पाच हजार रुपये आहेत. मला एक हजार देशिल ?
नरेश : नाही.
सुरेश : का नाही ?
नरेश : माझ्याकडे खरच पाच हजार रुपये आहेत !!!
सरदार !
तुमचा एक मित्र सरदार आहे.
बर.
त्याला शनिवारी हसवायचे आहे.
तुम्ही काय कराल.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
विचार करा
.
.
.
.
.
त्याला मंगळवारी जोक सांगा !!!!!
साभार :
टिप्पणी पोस्ट करा Blogger Facebook
टिप्पणी पोस्ट करा