मिठी...

मिठी...

पहिला पाऊस, पहिली सर

सोबत ती ही असावी

चिंब बाहूंच्या कवेत शिरण्या

मुंगीस जागा नसावी ॥ १ ॥


त्या रोमांचित धुंध क्षणी

मज विसर जगाचा पडावा

कडाडणारी मेघगर्जना

पण 'असर' तिचा ही न व्हावा ॥२॥


मिठीत माझ्या कळी उमलू दे

फुलू दे आणिक बहरू दे

मजसाठी सुख-स्वप्नांची दुनिया

तिच्या गालिची खळी असू दे ॥३॥


अखेर, तिजभोवतीच्या बाहूंची

अलगद मिठी सुटावी

जरी विभक्त होतील शरीरे

मनं मात्र ती गुंतून राहावी ॥४॥