तू असताना......
प्रत्येक संध्याकाळी...ठरलेल्या वेळी.....

ठरल्याप्रमाने तुझी वाट बघताना...

तू उशीर करणार...हे माहिती असताना...

मी उगाचच कासावीस व्हायचो...

मग तुझ्याचसाठी घेतलेल्या गुलाबाची एक एक पाकळी...

she loves me....she loves me not...

असे करत तोडत जायचो...



नेहमीप्रमाने पुन्हा एकदा..

शेवटची पाकळी loves me not वरच अडायची...

मी उदास होउन बसताच...

तुझी हाक कानावर पडायची...

 
मी काहीही न बोलता..माझ्या मनातलं..
तू अगदी बिनचुक ओळखायचिस...

शेवटच्या पाकळीचे दोन भाग करून...

I will always love you...अस बोलायचिस..


आता तू नसताना...

अजुन देखिल माझी हरएक संध्याकाळी..

गुलाबाच्या पाकळ्यांसवेच सरते...

अन आज ही ती शेवटची पाकळी...

loves me not वरच अडते...

फरक फ़क्त इतकाच की....

आता तिचे दोन भाग करायला..

I will always love you अस सांगायला..

तू इथे नसतेस...

टिप्पणी पोस्ट करा Blogger

 
Top